က်ားကေလးရဲ့ပံုျပင္ ၂


ယခင္ပိုစ္႔အဆက္........
ေနာက္တစ္ရက္လင္းျပန္ေတာ့သတင္းဆိုးတစ္ခုက႐ြာငယ္ေလးကိုလႈပ္ႏိုးသြားျပန္သည္
ေမာင္ေက်ာ္လွအားသခ်ၤိဳင္းကုန္းထဲ႐ွိေညာင္ပင္ၾကီးေပၚတြင္ၾကိဳးတြဲေလာင္းႏွင့္လည္လိမ္ျပီး
ေသေနသည္ကိုေတြ႔ၾကရသည့္သတင္းပင္။
“သေႏၶယုတ္ ေခြးစုတ္ ဖိုးဇံအစုတ္ပလုတ္ ဒီေကာင့္ကို၄ရက္တိတိထိတ္တံုးခတ္ပလိုက္”
သူၾကီးအသံဟိန္းထြက္သြားရျပန္သည္။
ယခုျဖစ္ရပ္သည္႐ြာငယ္ေလးအဖို႔အလြန္ဆိုး႐ြားအက်ဥ္းတန္သည့္ျဖစ္ရပ္ၾကီးျဖစ္သလို နားလည္ရခက္သည့္ပေဟဠိပုစၥာတစ္ပုဒ္လည္းျဖစ္ျပန္ေနသည္ ယဥ္မႈံႏွင့္ေက်ာ္လွတို႔သည္လူငယ္ဘာဝတိုးတိုးေလးၾကိဳက္ေနၾကတာတစ္႐ြာလံုးအသိ ခက္သည္ကႏွစ္ဖက္လူၾကီးမ်ားျဖစ္သည္ မုဆိုးမသားေက်ာ္လွအားယဥ္မံႈတို႔အသိုင္းအဝိုင္းကလက္သင့္မခံႏိုင္ ဟုဆိုသည္
ေက်ာ္လွအစားေခြးကိုအျမီးျဖတ္ျပီးေပးစားပစ္မည္ဟုယဥ္မံႈအသိုင္းအဝိုင္းကမၾကာခဏေၾကြးေက်ာ္သည္ ဟုလည္းသတင္းသဲ့သဲ့ထြက္ဖူးသည္။
လူၾကီးမၾကိဳက္လည္းခိုးေျပးလို႔မရဘူးလား? ဒီလိုဘာသာတရားကခြင့္မလြတ္ႏိုင္တဲ့လုပ္ရပ္မ်ိဳးကို
ဘာေၾကာင့္လုပ္ခဲ့ၾကရတာလဲ?
ေ႐ွးအထံုေရစက္ေၾကာင့္ပဲလား? ႐ြာေလးအဖို႔ ေမးခြန္းေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာျဖင့္က်န္ရစ္သည္။
“ဒီလိုမွန္းသိရင္ေပးစားပါ့မယ္ေတာ္” ယဥ္မံႈအေမကားမ်က္ရည္ေလးစမ္းစမ္းႏွင့္ေျပာ႐ွာသည္။
ေက်ာ္လွအေမလည္းသားစိတ္ျဖင့္အိပ္ယာကမထႏိုင္ေတာ့။
ဤသို႔ျဖင့္ထိုႏွစ္႐ြာဘုရားပြဲသည္ေပ်ာ္စရာသိပ္မေကာင္းေတာ့ေပ အားလံုး၏စိတ္ထဲတြင္တအံုေႏြးေႏြးႏွင့္လူငယ္ႏွစ္ေယာက္၏အျဖစ္ဆိုးအားမေမ့ရက္ႏိုင္ၾကေတာ့...
အတန္အသင့္နာမည္ၾကီးသည့္ျမိဳ႕မွဇာတ္အဖြဲ႔ကိုငွားရမ္းခဲ့ေသာ္လည္းခါတိုင္းႏွစ္ေလာက္လူမစည္ဟု
႐ြာသားမ်ားထင္ေနၾကသည္ ညဥ့္အေမွာင္ပ်ိဴးေတာ့႐ြာနီးခ်ဳပ္စဟိုမွသည္မွတဖြဲဖြဲေရာက္လာၾကေသာ္လည္းအရင္ႏွစ္အားမမွီ လူသည္ေလွ်ာ့ျမဲေလွ်ာ့ေနေလသည္ တိတ္ဆိတ္မႈတစ္ခုသည္ၾကီးစိုးျမဲၾကီးစိုးေနေလသည္။
ဇာတ္ကန္႔လန္႔ကာဖြင့္အျပီးနာရီဝက္အၾကာတြင္ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီးေလးသည္ေ႐ွ႕ထြက္ျပီးသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို
အလြမ္းအေသာျဖင့္ဆိုေလသည္ ျပိဳးျပိဳးျပက္ျပက္မီးေရာင္ေအာက္က အလွၾကီးလွေနသည့္ဇာတ္မင္းသမီးေလး၏ေတးအေသာတြင္ေ႐ြပြဲလာအကုန္လံုးစီးေမ်ာနစ္ဝင္လွ်က္...။
ထိုစဥ္အခိုက္ဝယ္မေမွ်ာ္လင့္ေသာအျဖစ္အပ်က္တစ္ခုျဖစ္လာေလသည္။
အလြန္က်ယ္ေလာင္သည့္ျမည္ဟီးသံႏွင့္အတူဇာတ္စင္ၾကီးတစ္ခုလံုးျပိဳက်သြားျခင္းပင္ အေပၚမွမီးဆလိုက္တန္းႏွင့္ေဘးမွဇာတ္စင္ေဆာက္သည့္သစ္လံုးသည္စင္အျပိဳတြင္ဇာတ္မင္းသမီးအား
႐ိုက္မိရက္သားျဖစ္သြားသည္...
ပြဲခင္းတခုလံုးထဆူကာ တာဝန္႐ွိသူမ်ားအေျပးအလြားျဖင့္ေရာက္လာၾကသည္ မင္းသမီးသည္ မိုက္ ကိုလက္ထဲတြင္ကိုင္ရက္ၾကီးလဲက်သြားျခင္းျဖစ္ျပီးသစ္လံုး႐ိုက္မိသည့္ေဝဒနာေၾကာင့္
“အား”ကနဲဟုအသံနက္ၾကီးျဖင့္နာက်င္စြာေအာ္လိုက္သည့္အသံသည္ အသံခ်ဲ႕စက္မွတစ္ဆင့္
တစ္႐ြာလံုးသို႔ဟိန္းထြက္သြားေတာ့သည္
အႏွစ္ခ်ဳပ္ေသာ္ လူ႐ြင္ေတာ္တစ္ဦးႏွင့္လိပ္ကာဆြဲတစ္ဦးေျခေတာက္သြင္သြင္က်ိဳးသည္ မင္းသမီးမွာကားသစ္လံုးအ႐ွိန္ႏွင့္႐ိုက္မိသည့္ဒဏ္ျဖင့္ဦးေခါင္းတစ္ျခမ္းစိစိညက္ညက္ေၾကျပီးမ်က္လံုးတစ္ဖက္လည္း
ကြ်တ္ထြက္ကာ အသက္ထြက္သည္…။
“သေႏၶယုတ္ ေခြးစုတ္ ဖိုးဇံအစုတ္ပလုတ္ ဒီေကာင့္ကိုတစ္ပတ္တိတိထိတ္တံုးခတ္ပလိုက္”
သူၾကီးအသံဟိန္းထြက္သြားရျပန္သည္။
သို႕ေသာ္ ဖိုးဇံသည္အေျခအေနကိုၾကိဳသိေလရကားအတန္ငယ္ေဝးသည့္အမ်ိဳးတစ္ေယာက္႐ွိသည့္႐ြာသို႔လစ္ေလျပီ..
မလစ္ခင္ေျပာသြားေသးသည္
“မင္းတို႔႐ြာဘက္ကိုခ်ီးပါရင္ေတာင္ ဖင္မလွည့္ေတာ့ဘူးေဟ့”တဲ့။ ႐ြာငယ္ေလး၏ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်မႈကို
သူ႔အေပၚပဲအျပစ္ပံုၾကသည္ ယဥ္မႈံအေလာင္းကိုသူမထိန္းႏိုင္ဘဲလြတ္က်သြား၍သာ႐ြာခိုက္ေနရသည္ဟ
ုအားလံုးတစ္ညီတစ္ညြတ္တည္းယူဆၾကသည္။
စင္ျပိဳရျခင္းအေၾကာင္းရင္းကို႐ွာမေတြ႕ခဲ့ၾက ခါတိုင္းႏွစ္မ်ားေဆာက္သကဲ့သို႔ပင္ ေဆာက္ခဲ့ၾကသည္ ပြဲစင္တစ္ခုလံုးတစ္မဟုတ္ခ်င္းျပားျပားဝပ္ျပိဳက်သြားရျခင္းမွာနည္းနည္းေတာ့ထူးဆန္းသည္ ႐ြာ႐ွိသက္ၾကီး႐ြယ္အိုမ်ားကား သိုက္လမ္းေၾကာင္းႏွင့္တိုက္ေနသည္ကတစ္မ်ိဳး ကန္ေတာ့ပြဲေကာင္းေကာင္းမေပး၍တစ္မ်ိဳးထင္ေၾကးေပးၾကကုန္သည္
ဇာတ္ဆရာကိုလည္းမနည္းေလွ်ာ္လိုက္ၾကရသည္ မင္းသမီးကိုေတာ့ထို႐ြာသုသာန္တြင္ပင္ျမႇဳပ္ႏွံခဲ့ၾကသည္
အသံခ်ဲ႔စက္မွေနာက္ဆံုးထြက္လာခဲ့သည့္မင္းသမီးေလး၏မခ်ိမဆန္႔ေအာ္လိုက္သည့္
အသံၾကီးသည္႐ြာသားမ်ားနားတြင္စြဲလွ်က္႐ွိေတာ့သည္။ ။
………………………………..
က်ေနာ္ေမာ္လျမဳိုင္တြင္ေက်ာင္းတက္စဥ္က ေစာဝင္းေက်ာ္ဆိုသည့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္႐ွိခဲ့သည္
သူသည္နယ္မွေက်ာင္းလာတက္သူျဖစ္ျပီးယခုျဖစ္ရပ္သည္ သူငယ္ငယ္က သူတို႔႐ြာတြင္အမွန္တစ္ကယ္
ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္ အျဖစ္အပ်က္ဟုဆိုသည္
သူေျပာသလိုပင္သူတို႔႐ြာငယ္ေလးသည္ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ဥပါဒ္ေရာက္ရျခင္းေလာ...
မေတာ္တဆတိုက္ဆိုင္မႈေလာ...? ဘယ္သူမွေသေသခ်ာခ်ာမသိႏိုင္ေပ။
အယူသီးသူ႐ြာသားမ်ားသည္ မယဥ္မံႈကိုမထိန္းႏိုင္ဘဲ ေရာေထြးလဲျပိဳက်သူဖိုးဇံအားတရားခံအျဖစ္ျမင္လွ်က္႐ွိခဲ့သည္
တိုက္ဆိုင္၍ပဲလားမသိေပ.. ထိုႏွစ္၌လည္းသူတို႔႐ြာတြင္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ လူအေသအေပ်ာက္
မ်ားလြန္းသည့္ႏွစ္ျဖစ္ခဲ့ရသည္ တခ်ိဳ႕ဆိုေၾကာက္လန္႔ျပီး႐ြာပင္ေျပာင္းေျပးၾကသည္။
ေနာက္ပိုင္း လူေျပာမ်ားသည့္အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုလည္း႐ွိေသးသည္ သူတို႔႐ြာအထက္ဘက္တစ္ေခၚသာသာေလာက္
ေဝးသည့္ေနရာတြင္ ေလးအိမ္စု ဟူသည့္႐ြာတစ္႐ြာ႐ွိသည္ ေလးအိမ္စုဟုေခၚရျခင္းမွာ တစ္႐ြာလံုးမွအိမ္ေျခ ေလးအိမ္သာ႐ွိေသာၾကာင့္ျဖစ္သည္ (ေနာက္ပိုင္းတြင္ငါးအိမ္စုအျဖစ္ေျပာင္းလဲေခၚေဝၚခဲ့သည္ အိမ္သစ္တစ္လံုး
တိုးလာ၍ျဖစ္သည္ သို႔ေသာ္….မၾကာလိုက္ “ေလးအိမ္စု” ဟုျပန္ေခၚၾကျပန္သည္ အသစ္ေဆာက္သည့္အိမ္မီးေလာင္
သြား၍ျဖစ္သည္)
ေစာဝင္းေက်ာ္၏ဦးေလးသည္ထိုအခ်ိန္က လူပ်ိဳသာ႐ွိေသးသည္
ညညတြင္ကာလသားတို႔ထံုးစံအေဖၚတစ္ေယာက္ႏွင့္မယ္ဒလင္တစ္လက္ဆြဲျပီးေလးအိမ္စု႐ြာသို႔
ေဂၚေရးျပထြက္ေလ့႐ွိသည္ဆို၏။
အိမ္ေျခေလးလံုးသာ႐ွိေသာထိုေလးအိမ္စု႐ြာတြင္လက္မထပ္ရေသးသူမိန္းမပ်ိဳဟူ၍ႏွစ္ေယာက္သာ႐ွိသည္၊
တစ္ေယာက္ကလွေသာ္လည္း ေ႐ွ႕သြားႏွစ္ေခ်ာင္းက်ိဳးေနသျဖင့္ ႐ုပ္ကေပါေတာေတာၾကီးျဖစ္ေနသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ လက္က်န္တစ္ေယာက္ကိုသာ ပတ္ျပီးေဂၚေရးဖြင့္ေနၾကရသည္။
တစ္ခါေသာ္… ေလးအိမ္စုတြင္ ညနက္အထိစကားေကာင္းေနလိုက္ၾကရာ အိမ္အျပန္ေနာက္က်ၾကေလသည္
ထိုညသည္လျပည့္ညျဖစ္သျဖင့္ ေလာကဓာတ္တစ္ခြင္လံုးလင္းခ်င္းေနသည္ မင္ဒလင္တစ္ေအးေအး သီခ်င္းတစ္ညဥ္းညဥ္း
ျဖင့္ျပန္လာရာ သူတို႔႐ြာမေရာက္ခင္စပ္ၾကားသကၤ်ိဳင္းကုန္းအျဖတ္တြင္အလြန္ဆိုးဝါးသည့္အပုပ္နံ႔တစ္ခုကိုရသည္ဆို၏
ဝင္းေက်ာ္၏ဦးေလးသည္ဘာမွမျဖစ္သလိုမွင္ႏွင့္ေမာင္းႏွင့္သီခ်င္းဆိုေနႏိုင္ေသးေသာ္လည္းအေဖၚလိုက္လာ
သူမွာေၾကာက္ဒူးတုန္လွ်က္႐ွိေနေလျပီ အေနာက္ဘက္မွလည္းတစ္ေယာက္ေယာက္က
ကပ္ပါလာသလိုလိုေျခသံတ႐ွပ္႐ွပ္ၾကားရသည္

“မင္း….မင္း…အခု.ဆိုတဲ့..သီ..သီခ်င္းက..ဇာတ္မင္းသမီးမေသခင္...ေနာက္..ဆံုးဆို...ဆို...သြားတဲ့သီခ်င္းကြ...”
အေဖၚျဖစ္သူမွာအသံပင္မပီေတာ့....ေၾကာက္စိတ္ကလူကိုဖံုးလႊမ္းလွ်က္႐ွိေနျပီ..။ထိုေနရာသည္ဇာတ္စင္ျပိဳရာတြင္
မ႐ႈမလွေသဆုံးခဲ့ရသူ
ဇာတ္မင္းသမီးေလး၏အေလာင္းကိုေျမျမႇဳပ္ခဲ့ရာေနရာလည္းျဖစ္ေတာ့သည္။
ေနာက္မွေန၍႐ွပ္႐ွပ္ကပ္ပါလာသည့္ေျခသံကိုအေဖၚျဖစ္သူကစိတ္မထိန္းႏိုင္ဘဲ
ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ
ျမင္လိုက္ရေသာျမင္ကြင္းေၾကာင့္ေသြးပ်က္မတတ္ထိန္႔လန္႔သြားျပီး ေပါသြပ္ကာတြန္းထဲကလို
“ေမြးေမေလ့”ဟုမေအာ္ႏိုင္ဘဲ ေအာ္ခ်င္သလိုေအာ္ျပီး႐ြာထဲတန္းေျပးေတာ့သည္။
သူငယ္ခ်င္း၏ဦးေလးလည္းလိုက္ေျပးသည္ အေနာက္ကိုေတာ့လွည့္မၾကည့္ရဲ...လွည့္မၾကည့္၍ဘာမွမျမင္ခဲ့
ဘာမွမျမင္၍ဘာမွလည္းမျဖစ္ခဲ့ ျမင္လိုက္ရသည့္အေဖၚမွာ တစ္ပတ္တိတိေၾကာက္ဖ်ားဖ်ားသည္
နည္းနည္းျပန္ေနေကာင္းလာေတာ့သူျမင္ခဲ့ရသည္ကို႐ြာသားမ်ားအားေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ျပန္လည္ေျပာျပသည္
“မသကၤာလို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္တာ ဇာတ္မင္းသမီးရယ္ေလ..ငါတို႔အေနာက္ကေနထပ္ၾကပ္မကြာလိုက္လာျပီးဟိုေကာင့္သီခ်င္းအသြားတိုင္း
လိုက္ကေနတာ
ေခါင္းတစ္ျခမ္းကေပ်ာက္ေနျပီး မ်က္လံုးလည္းမ႐ွိဘူး ငါဟိုေကာင့္ကိုေျပာသားပဲ အဲဒီသီခ်င္းမဆိုပါနဲ႔လို႔ ကံေကာင္းလို႔
လိပ္ျပာလြင့္ျပီးမေသတာ... ေတာ္ျပီ…ေလးအိမ္စု႐ြာမသြားေတာ့ဘူး”..။ ။
……………………………….........
(ယခုျဖစ္ရပ္ကိုယံုပါလို႔က်ေနာ္မေျပာလိုပါ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေျပာျပသည္မ်ားကိုျပန္လည္ေရးျပျခင္းသာျဖစ္သည္
ေစာဝင္းေက်ာ္ကိုက်ေနာ္တို႕က small tigerဟုနာမည္ေျပာင္ေခၚၾကသည္
သူ႔အေဖနာမည္က ဦးက်ားၾကီးကိုး :P
ဒါေၾကာင့္ဒီပိုစ္ေလးကိုလည္းက်ားကေလးရဲ့ပံုျပင္ဆိုျပီးအမည္ေပးလိုက္ရပါေၾကာင္း...။ ။)

9 comments:

khin oo may said...

ယ့ဳံတယ္ေၿကာက္စရာၿကီး။

ေကာင္းကင္ျပာ said...

ယံုပါတယ္ ယံုပါတယ္၊ ေတာ္ေသးတယ္ ေန႔ခင္းတင္လို႔

မယ္႔ကိုး said...
This comment has been removed by the author.
မယ္႔ကိုး said...

sorry သားႀကီးေရ...မွားႏွိပ္မိတာ။ သရဲ အေၾကာင္းေတြ စုၿပီး စာအုပ္ထုပ္ပါလားလို ့ ေျပာခ်င္တာ။

ဝက္ဝံေလး said...

ကိုသားၾကီးေရ ေတာ္ေသးေန႔ခင္းဖတ္လုိ႕ဖတ္ရင္းၾကက္သီးေတာင္ ထတယ္ အဟီးး
ဒါပဲ ဟြန္းးးး ညအိပ္မေပ်ာ္လို႕ကေတာ႕ သူ႔ကုိ တရားစြဲမယ္ ဘာမွတ္ေနလ ဲဟြန္းးးးးး
ေျပာျပီးျပီ ပေကာလား ငွက္ကေလး က အသည္းငယ္ပါတယ္ ဆုိမွ အဟီးးးးဟိးးး

Ree Noe Mann said...

ယံုတယ္ ညီေရ။ ငရဲေတာ့ေၾကာက္တယ္ကြာ

ကိုရီနို

:P said...

ေၾကာက္တယ္။

sweetpeony said...

ဟုတ္ဟုတ္မဟုတ္ဟုတ္...
ဖတ္ရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္ေတာင္၀ဲတယ္
ေျကာက္လုိ႔......................

မင္းညိဳ said...

အင္း..သတိုးေတဇကို ထမင္းအိုး ရုိက္ခြဲမယ္႔ ဘေလာ္ဂါပါလား...။

 
©2009 ♬သားၾကီး♪ | by TNB