ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပ်ာ္ပါတယ္



“ေဟ့ေရာင္သားၾကီး...ဟိုမွာမင္းတို႔အဖြား႐ြာကေန ဘုရားဖူးတက္လာတယ္ေဟ့”

လူေတာင္လန္႔သြားသည္။ ဘယ့္ႏွယ့္ငါ့အဖြားက မေလး႐ွားကိုလာျပီးဘုရားဖူးရမွာတုန္း၊ သူငယ္ခ်င္းညႊန္ျပသည့္ေနရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ လမ္းမေပၚက တကြ်ီကြ်ီႏွင့္လွိမ့္ေနေသာသံုးဘီးတပ္စက္ဘီးေပၚတြင္ ဝါးခေမာက္အၾကီးၾကီးကိုေဆာင္းထားသည့္အဝတ္အစားႏြမ္းႏြမ္းႏွင့္အဖြားအိုတစ္ဦး။ စက္ဘီးေပၚတြင္ပစၥည္းပစၥယေတြကစံုစီနဖာေဝလွ်က္
ကားေတြ၊ဆိုင္ကယ္ေတြခ်ည္းဥဒဟိုသြားလာေနေသာ လမ္းမေပၚတြင္ ခုျမင္ကြင္းကနည္းနည္းထူးဆန္းေနသည္ ။
ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္၍ပဲလားမသိ သိပ္ေတာ့စိတ္မဝင္စားမိ ထို႔ေနာက္ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္သြားသည္။

ေနာက္ပိုင္းရက္မ်ားတြင္ က်ေနာ္တို႔အလုပ္သြား အလုပ္ျပန္တိုင္း ထိုအဖြားအိုၾကီးကိုေန႔စဥ္ရက္ဆက္ေတြ႔လာရသည္ ထံုးစံအတိုင္းသံုးဘီးစက္ဘီးအစုတ္တစ္စီးႏွင့္ ႐ွိ႐ွိသမွ်စားေသာက္ဆိုင္သို႔ တစ္ဆိုင္ဝင္တစ္ဆိုင္ထြက္ ကာသူ႔ဆီက ဆန္အိတ္အေသးေလးေတြ ၊ ဂက္စ္မီးျခစ္ေတြ ၊တစ္ခါသံုးတစ္သွ်ဴးေတြ ၊ ၾကံေခ်ာင္းအစည္းေလးေတြကို ဆိုင္ထဲ႐ွိလူမ်ားသို႔လိုက္လံေရာင္းခ်ေနသည္။ ေတြ႕ပါမ်ားေတာ့လည္း သိခ်င္လာသည္ ထို႕ေၾကာင့္အသိတ႐ုတ္တစ္ေယာက္ကိုေမးလိုက္မိသည္ ထိုတ႐ုတ္ကေျပာျပသည္မွာ အဖြားအိုသည္ အသက္ခုႏွစ္ဆယ္ဝန္းက်င္႐ွိျပီျဖစ္သည္ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအဝိုင္းမ႐ွိ သားတစ္ေယာက္နဲ႔ေနသည္ သားျဖစ္သူက အသက္ေလးဆယ္ဝန္းက်င္႐ွိျပီျဖစ္ေသာ္လည္း အလုပ္လက္ေၾကာမတင္း လူေပၚေၾကာ့ ဒီၾကားထဲအရက္ဆိုလည္းေသာက္ခ်င္ေသး ၊ ဘိန္းဆိုလည္း႐ႈခ်င္ေသး၊ အေပ်ာ္အပါးလည္းလိုက္စားခ်င္ေသးတဲ့။


အဖြားၾကီးကတစ္ဦးတည္းေသာသားမို႔ငယ္ငယ္ကတည္းကအလိုလိုက္ခဲ့သည္ တေန႔တေန႔သူေရာင္းရသည့္ပိုက္ဆံေတြကိုလည္းသားလက္ထဲသာထည့္သည္ သူ႔ဆီကဝယ္ၾကသူမ်ားမွာလည္းသူ႔ကိုသနား၍သာ အသံုးတည့္တည့္မတည့္တည့္ပိုက္ဆံေပးျပီးဝယ္လိုက္သည္ခ်ည္း။ သူေရာင္းသည့္တိုလီမုတ္စမွန္သမွ်သည္သူ႔ကိုသနားသျဖင့္ရပ္ကြက္ထဲကေပးထား ကမ္းထားသည့္ ပစၥည္းမ်ားသာျဖစ္သည္။ အဖြားအိုကိုတခါခါဟိုင္းေဝးလမ္းမေပၚတြင္ေခြ်းအလံုးလံုးျဖင့္ေစ်းလိုက္ေရာင္းေနသည္ကိုေတြ႔ရတတ္သည္ တခါတခါလည္းသူေစ်းဝင္ေရာင္းသည့္စားေသာက္ဆိုင္ထဲ၌ပင္ထိုင္ေနရင္းအိပ္ေပ်ာ္ေနတတ္သည္
သူ႔သားျဖစ္သူကိုက်ေနာ္မျမင္ဖူး သို႕ေသာ္ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ထိုသားျဖစ္သူကိုက်ေနာ္အလိုလိုေနရင္းမုန္းေနမိသည္။
……………………..

က်ေနာ့္ေမေမသည္က်ေနာ့္ကို အျမင့္မားဆံုးေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ဖူးျပီး က်ေနာ္သည္ အနိမ့္ပါးဆံုးေသာေနရာ၌သာ ခုခ်ိန္ထိလိမ္ဖယ္လိမ္ဖယ္႐ွိေနတုန္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္…အေမ့သေဘာထားကက်ေနာ့္အေပၚခုခ်ိန္ထိဘယ္ေတာ့မွမေျပာင္းလဲခဲ့ ကိုးႏွစ္တာကာလအတြင္းအေမ့မ်က္ႏွာဘယ္လို႐ွိေတာ့မည္ကိုက်ေနာ္မသိေသာ္လည္း ဖုန္းထဲကအေမ့အသံသည္အရင္လိုမသစ္လြင္ေတာ့တာသိသည္ က်ေနာ့္ေမေမအိုျပီေလ
သို႔တိုင္ေအာင္ က်ေနာ္နဲ႔စကားေျပာေလတိုင္းအေမ့အသံမွာအားမာန္ေတြျပည့္ေနဆဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြျပည့္ေနဆဲ...
“ဟိုးတစ္ညကေပါ့ အေမကေျပာလိုက္တယ္ လကလည္းသာလိုက္တာေနာ္လို႔ နင့္ညီမေတြက လသာေတာ့ဘာျဖစ္လဲအေမရဲ့တဲ့ ေအာ္…လသာေတာ့ အေဝးကနင္တို႔အစ္ကို သာေနတဲ့လကိုေမာ့ေမာ့ၾကည့္ျပီး နင္တို႔ကိုလြမ္းလြမ္းနဲ႔ ငိုခ်င္ငိုေနမွာေပါ့လို႔ အေမအဲဒါလည္းေျပာလိုက္ေရာ နင့္ညီမေတြဘာျဖစ္လဲသိလား”
“ဘာျဖစ္လဲအေမ”
“တအီအီနဲ႔ငိုကုန္ပါေရာလား ေတာ္ေတာ္ရယ္ရတဲ့ကေလးေတြ”
ဒါေပမယ့္လည္း က်ေနာ္မရယ္ႏိုင္ခဲ့ပါေလ ။


ႏိုင္ငံျခားမွာ လဲက်လိုက္ျပန္ထလိုက္နဲ႔ အေမ့ကိုပံ့ပိုးႏိုင္သည့္ေငြပမာဏ အလြန္နည္းခဲ့သည္။
“တာဝန္မေက်လိုက္တဲ့သား” ဆိုျပီးသိမ္ငယ္စိတ္ေတြဝင္ခဲ့ဖူးတာလည္းအၾကိမ္ၾကိမ္...။
ထူးဆန္းတာက အေမသည္ခုခ်ိန္ထိက်ေနာ့္ကို အျပစ္တင္စိတ္ပ်က္သည့္စကားမေျပာခဲ့တာပဲျဖစ္သည္။
ဆို႐ိုးတစ္ခုၾကားဖူးသည္ “ဘုရားသည္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ေနရာတကာမွာ ႐ွိမေနႏိုင္သည့္အတြက္ ကိုယ္ေတာ့္ကိုယ္စား မိခင္မ်ားကို ဖန္ဆင္းေပးခဲ့ေလသည္”တဲ့
ကမၻာေပၚမွာ႐ွိတဲ့သားေတြအားလံုးကို မိဘတာဝန္အေက်ဆံုးသူကေန တာဝန္အမဲ့ဆံုးသူအထိနံပါတ္စဥ္တပ္ျပီးထားမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္နံပါတ္ဘယ္ေနရာေလာက္က႐ွိလိမ့္မယ္မသိ...က်ေနာ္ဟို တ႐ုတ္အဖြားအိုၾကီးရဲ့ သားေအာက္ေတာ့ေရာက္လိမ့္မယ္မထင္ဘူး....။

ဒါပါပဲ ဒီေန႔အလုပ္ကအျပန္စက္ဘီးအစုတ္တစ္စီးနဲ႔ႏြမ္းနယ္ေန႐ွာတဲ့အဖြားအိုၾကီးကိုလမ္းမွာေတြ႔မိလို႔ ဒီပိုစ္ေလးေရးျဖစ္သြားတာပါ။ အဲ…သူ႔ဆီကၾကံစည္းေသးေသးေလးဝယ္လိုက္ေသးတယ္ စားလို႔မရပါဘူးဗ်ာ မာေတာက္ေတာက္နဲ႔ ဘာအရသာမွမ႐ွိဘူး ဒါေပမယ့္….. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္က်ေနာ္ေပ်ာ္ပါတယ္။ ။

23 comments:

မဟာဆန္ said...

ကြ်န္မလည္း အဲလိုပဲ ပင္ပန္း ဆင္းရဲေနတဲ႔ အဘိုးၾကီး အဘြားၾကီးေတြကို ေတြ႔ရင္ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမကို သိပ္သတိရတယ္။ ငါ႔ အေဖ အေမမ်ား ဒီလို ၿဖစ္ေနရွာရင္ ဆိုၿပီး မၿဖစ္ႏိုင္မွန္းသိသိၾကီးနဲ႔ ေလွ်ာက္ေတြးၿပီး ၀မ္းနည္းတတ္တယ္..ခုခ်ိန္ထိပါပဲ..ခုခ်ိန္ထိလို႔ ေၿပာတာက ကြ်န္မရဲ႔ မိဘႏွစ္ပါးစလံုး မရွိၾကေတာ႔လို႔ပါ။ ကိုသားၾကီးေရ...မိဘႏွင္႔ အတူေနရခ်ိန္ဆိုတာ အရမ္းတိုေတာင္းပါတယ္။ အခုလို ေ၀းေနခ်ိန္မွာ မၾကာခဏဖုန္းဆက္လိုက္ပါ။ မၾကာခင္မွာ သူတို႔နဲ႔ အတူေနႏိုင္ဖို႔လည္း ၾကိဳးစားဖို႔ေကာင္းတယ္။ ဆရာလုပ္သလို ၿဖစ္သြားရင္ ခ်ိတ္ခ်ိဳးနဲ႔ေနာ္။

kaungkinpyar said...

အင္းး သားၾကီးေရ၊ အဲလို သားေတြ ရွိေနရင္ အဲလို အဘြားအရြယ္ေတြ ေတြ႔ေနရဦးမွာပါ၊ သားၾကီးလဲ ၾကိဳးစားပါ၊ သီခ်င္းေလး ထဲကလိုေပါ့ေနာ္၊ အမ ေသခ်ာ ခံစားဖတ္သြားတယ္၊

Anonymous said...

ကိုသားၾကီးးးးးးးးး

စိတ္မေကာင္းဘူး
အဆင္ေျပပါေစေနာ္
ခုတေလာစိတ္ညစ္စရာေတြပဲေရးေနၾကတယ္

း(

ခင္တဲ့

ျမဴးေလး

ေျခလွမ္းသစ္ said...

အေမအားလံုးဟာ အတူတူပါပဲ အတိုင္းမဲ့ ေမတၱာပိုင္ရွင္ေတြပါ အေမ့ကို ခ်စ္တဲ့သားေတြ ေအာင္ျမင္မွာပါ

မယ္႔ကိုး said...

“တာဝန္မေက်လိုက္တဲ့သား” ဆိုျပီးသိမ္ငယ္စိတ္ မ၀င္ေစခ်င္ပါဘူး။ သားႀကီးရဲ ့ ေမေမကလည္း ဒီလုိ ခံစားေနရတာသိရင္ သိပ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမွာ...
ေမေမ့အတြက္အားျဖစ္တဲ့သားႀကီးၾသရသ ....အၿမဲေပ်ာ္ပါေစ...

Angel Shaper said...

ကိုသားႀကီးေရ...
ကမၻာ့ တာ၀န္အေက်ဆံုးနဲ ့တာ၀န္အမဲ့ဆံုး အစီအစဥ္ကို တို ့သာ Editing လုပ္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ မင္းလို သားေတြကို နံပါတ္ ၁ ေပးမိမွာပဲသိလား... ရင္ထဲကေန တာ၀န္ေက်ခ်င္တဲ့ ျပင္းျပတဲ့ဆႏၵေလးေတြ ေတြ ့ရလို ့ပါ။ ဒီ့ထက္မက အေမ့သားသမီးမ်ား မိဘတာ၀န္ေက်ပြန္တဲ့ သားေကာင္းရတနာ သမီးေကာင္းရတနာမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ႀကပါေစ။

ေမေလး said...

ကိုသားၾကီးေရ
ဘာမွမပူနဲ႔ သိလား။ေမေလးသာဆုံးၿဖတ္မယ္ဆို ကိုသားၾကီးကိုအထူးဆုကိုေပးတယ္။တကယ္။ဒိလိုစိတ္ေလးရွိေနတဲ႔ကိုသားၾကီး ဆထက္သပိုးေအာင္ၿမင္ပါေစရွင္။

ဝက္ဝံေလး said...

ကိုသားၾကီးေရ စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔ ပို႔တဲ႔ပိုက္ဆံ ပမာဏ ကအေရးမၾကီးပါဘူးကြယ္ အဓိက ကေတာ႔ ပို႔ခ်င္တဲ႔ စိတ္ကသာ အဓိကပါ ကုိသားၾကီးရယ္ အခုလို ပို႔ျပီး ေမေမ လိုအပ္တာေလးကုိ ျဖည္႔ဆည္းေပးႏိုင္တယ္ လို႔ပဲ သတ္မွတ္ေနာ္ ကိုသားၾကီး သိလား သိပ္လဲ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔ေနာ္
သီခ်င္းေလးလဲ ခံစားသြားတယ္ သိလား

တာ႔တာ ဘုိင္

Anonymous said...

ကုိသားႀကီးေရ
ပထမေနရာမွာ မန္႔ခ်င္ေပမယ့္ ပါးလံုးတို႔ ေနာက္ဆံုူးျဖစ္သြားလားမသိဘူး အဟိ ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ဖတ္ရတာကေလ ပါးလံုးက်က္သီးေတာင္ ထမိပါတယ္။ မ်က္ရည္လည္း၀ဲမိပါတယ္။ ပါးလံုးလည္း အဲ့လိုအေမမ်ဳိးလိုခ်င္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ပါးလံုးအားက်ပါတယ္။ ေငြနည္းတယ္မ်ားတယ္ဆိုတာထက္ မိဘကုိ လုပ္ေကၽြးခြင့္ရတာကုိပဲ ေက်းဇူးတင္လိုက္ပါကုိသားႀကီးရယ္။ ေလးစားအားက်မိပါတယ္။
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
ညီမေလး ပါးလံုး

Mae said...

ဒီလုိေက်းဇူးသိတတ္တာကုိပဲ အေမက ျပန္ေက်းဇူးတင္ေနမွာပါ၊ ဘဝဆုိတာ တစ္ေနရာကေတာ့ စရတာပဲေပါ့၊ ကုိသားႀကီးေအာင္ျမင္ၿပီး အေမကုိ ဒီထက္မက လုပ္ေကြ်းနုိင္ပါေစ

လၿပည္႔ရိပ္ said...

အရမ္းခံစားသြားရတဲ့ ပိုစ္႔ေလးပါ။ ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ မ်က္လံုးထဲက စက္ဘီးနဲ႔အဖြားအိုကိုၿမင္ေယာင္လာတယ္။ ကိုသားၾကီးရဲ့ သားၾကီးပီသတဲ႔စိတ္ကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးေလးစားမိပါတယ္။ အေမတိုင္းဟာ ကိုယ့္ရင္ေသြးရဲ႔သိတတ္တယ္ဆိုတဲ႔ ပီတိနဲ႔ပဲေက်နပ္ႏိုင္သူမ်ားမို႔ ကိုသားၾကီးရဲ႔ စိတ္နွလံုးကို ႏွလံုးေသြးခ်င္းဆက္ထားတဲ႔ကိုသားၾကီးေမေမက နားလည္မွာပါ..ပါေလ။

kiki said...

“ဘုရားသည္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ေနရာတကာမွာ ႐ွိမေနႏိုင္သည့္အတြက္ ကိုယ္ေတာ့္ကိုယ္စား မိခင္မ်ားကို ဖန္ဆင္းေပးခဲ့ေလသည္”

မွန္တယ္ ကိုသားၾကီးေရ ။
မိဘ ေမတၱာေတြ ..
အားမေလွ်ာ့နဲ ့ ။ ေက်းဇူး ဆပ္ဖို ့ သိတတ္တဲ့ စိတ္ေလးရွိေနေသးရင္ကို မဆိုးလွဘူး ။ ခုခ်ိန္မွာ မ်ားမ်ားစားစား မဆပ္နူိင္ေသးေပမဲ့
အေဝးက ရွိေနတဲ့ အေမဆီ တတ္နုိင္ သေလာက္ အဆက္အသြယ္လုပ္ျပီး
သူ ့ရဲ ့လြမ္း စိတ္ေလးကို ေျဖေဖ်ာက္ေပး နုိင္ရင္လည္းသူ စိတ္ခ်မ္းသာမွာပါ

အမလည္း အိမ္ကို အခ်ိန္မွန္ အျမဲတမ္း ဖုန္းဆက္ ေပးျပီး
မာေၾကာင္းသာေၾကာင္း စကားေလးေတြေျပာရင္ အေမက အေတာ္ဝမ္းသာ ရွာတာ ။ ဒီေတာ့လည္း ခုေတာ့ တတ္နုိင္သေလာက္ေပါ့ေလ ။
ေနာင္မၾကာ မီ ဒီထက္မက အေမကို လုပ္ေကၽြးနုိင္မဲ့ သားလိမၼာ ေလး ျဖစ္မယ္လို ့ ေမွ်ာ္လင့္ ပါတယ္။ အားမေလွ်ာ ့ပါနဲ့ေနာ္ ။

ခင္တဲ့
မကိ

ေရတမာ said...

ကိုသားၾကီး
မ်ားမ်ားပို႔ႏိုင္ေအာင္ျမန္ျမန္ၾကိဳးစားၾကမယ္ေလဗ်ာ.........စိတ္ဓါတ္မၾကေၾကးေလ.........
အသံုးမက်တာေလ အရင္ကတည္းက မၾကိဳးစားခဲ့လို႔ပါ...
အခုအခ်ိန္မွီ ျပင္ဆင္ၾကစို႔..........

အေမ့ကို ဖုန္းဆက္ျပီးေတာ့ ႏွစ္သိမ့္ႏိုင္ေကာင္းပါရဲ့

ဂ်စ္ said...

ကိုၾကီး...
ဒီပို႔စ္ေလးဖတ္ၿပီး ..ေမေမ ရဲ့ ေမတၱာကို
ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႕ၿမင္ရပါတယ္ ၊
ဒီလိုအသံုးမက်တဲ့ သားေတြ ၊သမီးေတြရွိေနသမွ်
အဲ့လို အဘြားေတြကို ထပ္ေတြ႔ေနရအံုးမွာပဲ...။
ဒီလိုသားသမီးေတြ ဂ်စ္တူးတို႔ မပါရေအာင္
မိဘကို ပိုသိတတ္ရမယ္ေနာ္...........

ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဂ်စ္

မီးမီးခ်စ္ said...

ထူးအိမ္သင္ သီခ်င္းေလးနဲ ့ တြဲ လိုက္ေတာ့ ဟတ္ထ္ ထိသြားျပီ..
အားမငယ္ပါနဲ ့.. သူမ်ားေတြ ကိုယ့္လိုေတာင္ မေထာက္ပံ့နိုင္တဲ့လူေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါေသးတယ္

Anonymous said...

ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေပ်ာ္ပါတယ္ ...
ၾကံေခ်ာင္းေတြ စားလို႕ မရေပမယ့္ သူ႕အတြက္ေတာ့ ေဆးတစ္ခြက္ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္ ...
ကိုသားႀကီး လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာ မွန္ပါတယ္ ..
ေနေဒးသစ္။

ေမဇင္ said...

ကိုသားၾကီး ေရ...အဲ့ဒီလုိ ....ဘိုးဘုိး၊ ဘြားဘြား ေတြ ေတြ႕ရင္အရမ္းသနား ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ အေဖ အေမ ကို အဲ့လိုဘ၀ မ်ိဳး ျဖစ္မွာ အရမ္း စိုးရိမ္တာပါပဲ.... ေနာင့္ လဲ..ဒီပုိစ့္ထဲက ဘြားဘြား ရဲ႕ သားကို မုန္းတယ္...။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ဒီလိုသတိတရနဲ႔သိတတ္တဲ့စိတ္ရိွတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက တာ၀န္မေက်ဘူးလို႔ မခံစားပါနဲ႔..တာ၀န္ေက်ဘို႔ ၾကိဳးစားေနတယ္လို႔ မွတ္ယူေစခ်င္ပါတယ္..။

တလႏြန္ said...

အသက္ၾကီးၾကီးနဲ ့ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ကုိင္ေနတဲ့ အဘုိးၾကီး အဘြားၾကီးေတြ
ကုိေတြ ့တုိင္း ကုိယ္ခ်င္းစာတတ္တဲ့စိတ္ကုိ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။
ကုိသားၾကီး ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ ဘဝတုိးတက္လမ္းရွာရင္း အေမေတြေမွ်ာ္လင့္
တဲ့ေနရာ ေရာက္ေအာင္ ၾကဳိးစားတာလည္း ေက်းဇူးဆပ္နည္းတစ္ခုပါပဲ။
ဘယ္ေတာ့မွ မေနာက္က်ဘူး။

ခင္မင္ၿခင္းႏွင့္
တလႏြန္

Anonymous said...

ငါလည္း ၾကိဳးစားေနတုန္းဘဲ သယ္ရင္းေရ အားမေလ်ာ႔နဲ႔ကြား တင္းထား တစ္ေန႔ ေအာင္ျမင္လာမွာပါ :)

Ree Noe Mann said...

ညီေလး သားၾကီးေရ

အကို မင္းပိုစ့္ေလးကိုဖတ္ျပီး ကိုယ့္ အေမကို
သတိရလို႕ ငိုေနမိတယ္။
ညီေလးေျပာ သလို အကိုလည္း ကိုယ္ဟာ ကိုယ္ ေျပာေနမိတယ္။
တာဝန္မေက်တဲ့ သားလို႕ေလ။
အေမ နဲ႔ ဖုန္းမေျပာရတာ ႏွစ္လရွိေတာ့မယ္ညီ။
အကိုလည္း အရမ္း သတိရတယ္။
သတိရလို႕ ပိုစ္ အေနနဲ႕ ေရးဖို႕ စဥ္းစားတယ္။
ေရးလို႕ မရဘူး။ အေမကိုခ်စ္တဲ့ စိတ္က ကိုယ္ရင္ထဲမွာ အျပည့္
ပဲကြာ။
စင္ကာပူမွာေနျပီး အထင္ေတာ့ မၾကီးပါနဲ႔ ကြာ။
အကိုလည္း ေငြ မပို႕နိုင္တာ ႏွစ္လရွိျပီ။
ေငြ မပိုလို႔ အေမ စိတ္ညစ္ေနမယ္ထင္လား။
မထင္နဲ႔ ညီ ။ သူ႕ သား သူ႕ အတြက္နဲ႔ ပင္ပန္းေနျပီး
လို႕ အကို ကို အျမဲ ေျပာတယ္။
အခု အရမ္းကို သိရေနတယ္ကြာ။

ဆက္မေရးနိုင္ေတာ့ဘူး ညီ

ကိုရီနို

khin oo may said...

မေန႕က အဖိုးၿကီးတစ္ေယာက္ကုိ တို႕ေရပတ္တုိ္က္ေပးခဲ႕တယ။္ ေက်နပ္တယ္။

နန္း said...

ဖတ္မိရင္းက တာ၀န္မေက်ႏိုင္ေသးတဲ့ သမီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနျပန္ေတာ့ ငိုခ်င္လိုက္တာေလ... :'(

Anyway, thxs for the post, bro...

 
©2009 ♬သားၾကီး♪ | by TNB