“….ကဗ်ာဆိုတာ... ဘာသာစကားတစ္ခုရဲ့ အဖူးအညြန္႔…
….ကဗ်ာဆိုတာ… ႏွလံုးသားနဲ႔သာနားဆင္ႏိုင္တဲ့ ရင္ဘတ္ထဲက ဂီတ…
သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ လူေတြဟာ.. ကဗ်ာကိုေရးခဲ့ၾကတယ္..
ကဗ်ာကို ႏွလံုးသားေရးရာအတြက္ သံုးခဲ့ၾကတယ္ ၊ ကဗ်ာဟာ လူငယ္ေတြရဲ့ စာရိတၱအတြက္လည္းျဖစ္ခဲ့တယ္၊
ႏိုင္ငံနဲ႔လူမ်ိဳးအတြက္ စိတ္ဓါတ္ျမႇင့္တင္တဲ့ စာေပတစ္ရပ္လည္းျဖစ္ခဲ့တယ္ ကဗ်ာဟာ အႏုနည္းနဲ႔တိုက္ပြဲဝင္တဲ့ လက္နက္လည္းျဖစ္တယ္ ၊
ကဗ်ာဟာ လူေတြရဲ့ သမိုင္းကိုေဖၚျပတယ္ ကဗ်ာဆိုတာေပၚထြန္းလာျပီးမွ လူသားေတြဟာ ပိုမို ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔လာၾကတယ္။ ဒီေတာ့….. ကဗ်ာရဲ့ အေရးပါအရာေရာက္မႈကို ငါတို႔လ်စ္လ်ဴ႐ႈလို႔မရေတာ့ဘူး....... "
အထက္ပါစကားကို အသံေန အသံထားႏွင့္ေျပာဆိုေနသူမွာ က်ေနာ္တို႔၏ဂု႐ုၾကီး “ျဖစ္စဥ္”ပင္ျဖစ္သည္..
႐ွင္းပါမည္… သူ႔တြင္အေမေပးထားသည့္ ကိုယ္ပိုင္နာမည္ တစ္ခုေတာ့႐ွိသည္ သို႔ေသာ္ မည္သူမွ်ထိုနာမည္ကိုမေခၚၾက
အားလံုးက “ျဖစ္စဥ္” ဟု တညီတညြတ္တည္းေခၚၾကသည္
ေခၚရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းလည္း ႐ွိေလသည္ က်ေနာ္တို႔အားလံုးထဲမွာ သူသည္ အသက္အၾကီးဆံုးျဖစ္သည္ ထို႔သို႕အသက္ပိုၾကီးတာကို အခြင့္ေကာင္းယူ၍ က်ေနာ္တို႔အားအျမဲတမ္းဆံုးမသြန္သင္တတ္သည္ ခက္တာက သူမူးေနခ်ိန္ေလာက္သာ တဖ်စ္ေတာက္ေတာက္ႏွင့္ ေျပာဆိုေနတတ္ျပီး မမူးရင္ေတာ့ ဘာမွမဆိုင္သလို တံုဏွိဘာေဝ..
အဲ..က်ေနာ္တို႔ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ရန္ျဖစ္ျပီဆိုရင္ေတာ့ ရန္ျဖစ္တဲ့သူကိုတစ္ေယာက္ခ်င္း သူေခၚေတြ႔လိမ့္မယ္
ျပီးရင္ ဓါတ္ျပားေဟာင္းၾကီး တကြ်ီကြ်ီ ဖြင့္တဲ့အသံနဲ႔... “ကဲ… ျဖစ္စဥ္ကိုေျပာ..” ဆိုျပီး ရန္ျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းရင္းကို အေသးစိတ္ေမးျမန္းလိမ့္မယ္ … တဖက္သားေျပာတဲ့စကားကိုနားေထာင္ျပီးရင္.. “ဒါေပါ့…ဒါပဲေပါ့ .. ဒီလိုပဲျဖစ္ရမွာေပါ့.. မင္းမွန္တယ္..”
ျပီးရင္ေနာက္တစ္ေယာက္အလွည့္က်ရင္လည္း ေျပာျပန္ပါမည္ ထိုစကားပဲ.. “ဒါေပါ့…ဒါပဲေပါ့ .. ဒီလိုပဲျဖစ္ရမွာေပါ့.. မင္းမွန္တယ္..”ႏွစ္ေယာက္စလံုးကိုအမွန္ခ်ည္းေပးလိမ့္မည္..၊ …ျဖစ္စဥ္ကိုေျပာ.. ျဖစ္စဥ္ကိုေျပာ ..ဟု ဆိုျပီး ျပႆနာကိုေျဖ႐ွင္းေပးတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ နားေထာင္ျပီးေ႐ွာ္သြား႐ံုသက္သက္သာ ျဖစ္၍ ၾကာေသာ္ သူ႕အား “ျဖစ္စဥ္” ဟုေနာက္ကြယ္တြင္စတင္ေခၚေဝၚၾကေလသည္... ထို႕ထက္ပို၍ၾကာေသာ္ သူ႔ေ႐ွ႔မွာတင္ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းေခၚၾကေလသည္ ဤသို႔ျဖင့္အေမေပးသည့္နာမည္ရင္းလည္း ေပ်ာက္သြားရေတာ့သည္
လူတိုင္းမေကာင္းကြက္တစ္ခုေတာ့႐ွိသည္ဆိုလွ်င္ “ျဖစ္စဥ္” ၏ မေကာင္းကြက္မွာ အရက္အလြန္ေသာက္ျခင္းျဖစ္သည္
လူတစ္ေယာက္တြင္အနည္းဆံုးေကာင္းကြက္တစ္ခုေတာ့႐ွိသည္ဆိုလွ်င္ “ျဖစ္စဥ္” ၏ေကာင္းကြက္မွာ ကဗ်ာကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးျပီး ကဗ်ာစာအုပ္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာကို ဝယ္ယူစုေဆာင္းတတ္ျခင္းျဖစ္သည္ အဲဒါဘာေကာင္းလို႕လဲဟု မေမးပါႏွင့္ အမ်ားၾကီးေကာင္းပါသည္ onlineမွာ Qျခင္းအမႈကို စြဲစြဲျမဲျမဲဝါသနာပါသည့္ တခ်ိဳ႕ ေဘာ္ေဘာ္ေတြအတြက္ “ျဖစ္စဥ္”သည္ မ႐ွိမျဖစ္ “ျဖစ္စဥ္” …
ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေန.. ျဖစ္စဥ္၏ေရာသမေမြ ကဗ်ာေကာင္းမႈျဖင့္ စြံသြားၾကသူေတြ ဒုနဲ႔ ေဒး ဟူ၏.. ဟုတ္လည္းဟုတ္ေလာက္သည္ က်ေနာ္ပင္ ျဖစ္စဥ္ႏွင့္ပိုမိုရင္းႏွီးလာျပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း နည္းနည္းစြံခ်င္ေနျပီျဖစ္သည္(မ်က္လံုး)
…..မင္းဘဝထဲမွာ ခုထက္ထိအမွတ္ရေနတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ငါ့ကို႐ြတ္ျပစမ္း...
ဆိုင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္သူ႕စကားေၾကာင့္ က်ေနာ္အနည္းငယ္ေၾကာင္သြားသည္...
ကဗ်ာမဖတ္ဘူး ကဗ်ာကိုစိတ္မဝင္စားဘူးလို႔ေတာ့လာမလိမ္နဲ႔ အနည္းဆံုးကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္ေတာ့ မင္းအလြတ္ရေနရလိမ့္မယ္ ေသေသခ်ာခ်ာျပန္စဥ္းစား ဥပမာကြာ ပထမဆံုးရည္းစားကိုေပးဖူးတဲ့ကဗ်ာမ်ိဳး
“ငယ္ကခ်စ္ အႏွစ္တစ္ရာ မေမ့သာ”တဲ့ ၊ လူေတြဟာ ငယ္ခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ အမွတ္သညာၾကီးတတ္ၾကတယ္
အဲဒီထဲမွာမင္းပါတယ္... ဟုတ္တယ္မဟုတ္လားေျပာ... ကဲ ငယ္ခ်စ္ကဗ်ာေလး႐ြတ္ျပပါဦး ငါက မင္းတို႔လူငယ္ေတြရဲ့ ရင္ဘတ္ကိုလိုက္နားစြင့္ေနတာေဟ့... ငါ့မွာစီမံကိန္း႐ွိတယ္...
“ငယ္ခ်စ္ကို က်ေနာ္ကဗ်ာမေပးခဲ့ဖူးဘူးဗ်.. အတင္းရည္းစားစကားလိုက္ေျပာျပီးအတင္းဖက္နမ္းပစ္လိုက္တာ...”
ေဟ..!!! အဲလိုနဲ႔ရည္းစားျဖစ္သြားေရာလား?
“မျဖစ္ဘူး… ရပ္ကြက္လူၾကီးအိမ္ေရာက္သြားတယ္”
ေၾသာ္… အဲလိုကိုး..?? ကဲထားပါေတာ့ ကဲ..ေနာက္ဒုတိယရည္းစားကေရာ.?
“က်ေနာ့မွာဒုတိယရည္းစား႐ွိမွန္းကိုျဖစ္စဥ္ဘယ္လိုသိလဲ?”
ဒါကေတာ့ကြာ အေပြးျမင္အပင္သိတဲ့ မင္းရဲ့ နဖူးေရဒူးေရကိုၾကည့္ျပီးေျပာတာပါ မင္းဒီေလာက္ေခမယ့္ေကာင္မဟုတ္ပါဘူး
အလဲ့… လူပင္နည္းနည္းေျမာက္သြားသည္ တယ္ဟုတ္တဲ့ငါပါလား?
ႏွာဘူးထတာလို႔ေတာ့ငါမယူဆဘူးကြ ဒါဟာခ်စ္တတ္တဲ့ႏွလံုးသားေၾကာင့္ပါ
“ဗ်ာ”
ေအာ္.. မင္းရည္းစားမ်ားခဲ့ရင္လည္း ဒါဟာအျပစ္တစ္ခုလို႕ေတာ့ငါမျမင္ပါဘူးလို႕ ဆို႐ိုးစကား႐ွိတယ္ေလကြာ “ရည္းစားတစ္ေထာင္ လင္ေကာင္တစ္ေယာက္” အဲ..ဟုတ္ပါဘူး ေယာင္လို႕.. “ေယာက်ာၤးေကာင္း ေမာင္းမတစ္ေထာင္တဲ့”
အရည္အခ်င္း႐ွိတဲ့ ေယာက်ၤားကို မိန္းကေလးေတြကၾကိဳက္ၾကမွာပဲ မင္းရည္းစားဘယ္ေလာက္မ်ားခဲ့မ်ားခဲ့ ဒါဟာျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္တစ္ခုပါလို႕ငါေျပာခ်င္ေနတာပါ.. ကဲ ဒုတိယရည္းစားကဗ်ာေလး ႐ြတ္ျပပါဦး ေမ့ျပီလို႕ေတာ့မေျပာနဲ႔ေနာ္ ခ်စ္တတ္တဲ့ႏွလံုးသားေတြက မွတ္ညာဏ္ၾကီးတယ္..
ဒုတိယရည္းစားကိုလည္းက်ေနာ္ကဗ်ာမေပးဖူးဘူးဗ်...
ဟင္… ဘယ္လိုျဖစ္ျပန္တာတုန္း?အတင္းလိုက္ေျပာ အတင္းဖက္နမ္းျပန္ပဲလား? မင္းဆိုတဲ့ေကာင္ကလည္းကြာ romanceမဆန္လိုက္တာ..
“မဟုတ္ဘူးဗ်… ေကာင္မေလးကျမန္မာစာမဖတ္တတ္ဘူး က်ေနာ္လည္းအဂၤလိပ္လိုမေရးတတ္ျပန္ဘူးကဗ်ာကို အဲဒါေၾကာင့္ပါ..”
ျဖစ္စဥ္ၾကီးညစ္လာေလျပီ.. ေခါင္းၾကီးကို တဗ်င္းဗ်င္းကုတ္လွ်က္ “ကဲကြာ လိုရင္းတို႐ွင္းပဲ ေမးေတာ့မယ္ … မင္းသိတတ္စအ႐ြယ္ကေန ဒီခ်ိန္ထိ မွတ္မိေနတဲ့ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္႐ွိရင္ ငါ့ကို႐ြတ္ျပ ဒါပဲ…”
“ဒုကၡပါပဲ…. ကဗ်ာကိုအတင္းလာညႇစ္ေနတယ္” က်ေနာ္သည္ ကဗ်ာတြင္ ပါရမီနည္းသူျဖစ္သည္ စာဘက္တြင္လည္း ပါရမီက မ႐ွိေခ် ၊ ထို႕ေၾကာင့္ အေၾကာင္းသိေဘာ္ဒါအခ်ိဳ႕က ေစတနာျဖင့္ အဆင္းဘီးေလးတပ္ေပးၾက၏ ။ “သားၾကီးေရ… မင္းဘေလာ့က စာငါဖတ္ရတယ္ကြ မထင္ရဘူးေနာ္မင္းက.. စာေရးဆရာလုပ္စားပါလား?
မင္းလက္နဲ႔ဆို ခြက္ဆြဲလားျဖစ္ေလာက္တယ္.."
ဘာလဲဟခြက္ဆြဲလား?
“ေၾသာ္.. မင္းကလည္းကြာ.. ဘက္ဆဲလား(best seller)နဲ႔ အတူတူေလာက္ပါပဲ အသံထြက္ေလးပဲ ကြဲသြားတာပါ…"
ေၾသာ္… ဒီလိုလား..? …အလြန္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည့္ ေဘာ္ေဘာ္ေတြျဖစ္သည္....
....စဥ္းစား...စဥ္းစား ထြက္လာစမ္းကဗ်ာေတြ...ငါ့ေခါင္းထဲကေန.!!!!
ဦးေႏွာက္ေတြ ေျဗာင္းဆန္ေအာင္စဥ္းစားလိုက္မွ မွတ္မွတ္ရရ ႐ွိေနသည့္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္သည္ အာ႐ံုထဲ၌ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းေပၚလာေလေတာ့သည္
“မွတ္မိျပီဗ်ိဳ႕” က်ေနာ္ကအားရဝမ္းသာေအာ္လိုက္ရာ ျဖစ္စဥ္လည္း “ဖ်စ္ခနဲ“ လက္ေခါက္တီးျပီး... ျဖစ္ရမယ္ေလ ငါေျပာတယ္မဟုတ္လား မင္းတို႕ရင္ထဲမွာ အႏွစ္ႏွစ္အလလ ေအာင္းေနတဲ့ ကဗ်ာဆိုတာေတြ႐ွိတယ္ ငါအဲဒါကိုသိခ်င္ေနတာ
မင္းကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာမယ္ “လူငယ္ႏွင့္ သူတို႕ရင္ဘတ္မ်ား”ဆိုျပီးေတာ့ ကဗ်ာစာအုပ္ေလး ငါထုတ္ခ်င္လို႕ကြ သိျပီလား?
ကဲနားဆင္ပါရေစဦး...
က်ေနာ္လည္း စိတ္ထဲမွတ္မွတ္ထင္ထင္႐ွိေနသည့္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အား အသံေနအသံထားျဖင့္ ေအာက္ပါအတိုင္း႐ြတ္ျပလိုက္ေလေတာ့သည္........
“…. ထမင္းရယ္ဆာ… ဟာလွေပါ့ေလး…
…. ႐ြာလယ္ကခ်ီးပံုၾကီး... ဆားခတ္လို႔ျမည္း...” ။ ။
“ေဟ”… ျဖစ္စဥ္ၾကီးလည္းအာေမဋိတ္သံ႐ွည္ၾကီးဆြဲလွ်က္ေနာက္သို႕ ႏွစ္လံမွ်လန္ထြက္သြားေလေတာ့သည္ နင့္ၾကီးေတာ္ထဲမွပဲ ငါက အေကာင္းမွတ္ေနတာ.. .. (ဆက္ရန္).....။
….ကဗ်ာဆိုတာ… ႏွလံုးသားနဲ႔သာနားဆင္ႏိုင္တဲ့ ရင္ဘတ္ထဲက ဂီတ…
သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ လူေတြဟာ.. ကဗ်ာကိုေရးခဲ့ၾကတယ္..
ကဗ်ာကို ႏွလံုးသားေရးရာအတြက္ သံုးခဲ့ၾကတယ္ ၊ ကဗ်ာဟာ လူငယ္ေတြရဲ့ စာရိတၱအတြက္လည္းျဖစ္ခဲ့တယ္၊
ႏိုင္ငံနဲ႔လူမ်ိဳးအတြက္ စိတ္ဓါတ္ျမႇင့္တင္တဲ့ စာေပတစ္ရပ္လည္းျဖစ္ခဲ့တယ္ ကဗ်ာဟာ အႏုနည္းနဲ႔တိုက္ပြဲဝင္တဲ့ လက္နက္လည္းျဖစ္တယ္ ၊
ကဗ်ာဟာ လူေတြရဲ့ သမိုင္းကိုေဖၚျပတယ္ ကဗ်ာဆိုတာေပၚထြန္းလာျပီးမွ လူသားေတြဟာ ပိုမို ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔လာၾကတယ္။ ဒီေတာ့….. ကဗ်ာရဲ့ အေရးပါအရာေရာက္မႈကို ငါတို႔လ်စ္လ်ဴ႐ႈလို႔မရေတာ့ဘူး....... "
အထက္ပါစကားကို အသံေန အသံထားႏွင့္ေျပာဆိုေနသူမွာ က်ေနာ္တို႔၏ဂု႐ုၾကီး “ျဖစ္စဥ္”ပင္ျဖစ္သည္..
႐ွင္းပါမည္… သူ႔တြင္အေမေပးထားသည့္ ကိုယ္ပိုင္နာမည္ တစ္ခုေတာ့႐ွိသည္ သို႔ေသာ္ မည္သူမွ်ထိုနာမည္ကိုမေခၚၾက
အားလံုးက “ျဖစ္စဥ္” ဟု တညီတညြတ္တည္းေခၚၾကသည္
ေခၚရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းလည္း ႐ွိေလသည္ က်ေနာ္တို႔အားလံုးထဲမွာ သူသည္ အသက္အၾကီးဆံုးျဖစ္သည္ ထို႔သို႕အသက္ပိုၾကီးတာကို အခြင့္ေကာင္းယူ၍ က်ေနာ္တို႔အားအျမဲတမ္းဆံုးမသြန္သင္တတ္သည္ ခက္တာက သူမူးေနခ်ိန္ေလာက္သာ တဖ်စ္ေတာက္ေတာက္ႏွင့္ ေျပာဆိုေနတတ္ျပီး မမူးရင္ေတာ့ ဘာမွမဆိုင္သလို တံုဏွိဘာေဝ..
အဲ..က်ေနာ္တို႔ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ရန္ျဖစ္ျပီဆိုရင္ေတာ့ ရန္ျဖစ္တဲ့သူကိုတစ္ေယာက္ခ်င္း သူေခၚေတြ႔လိမ့္မယ္
ျပီးရင္ ဓါတ္ျပားေဟာင္းၾကီး တကြ်ီကြ်ီ ဖြင့္တဲ့အသံနဲ႔... “ကဲ… ျဖစ္စဥ္ကိုေျပာ..” ဆိုျပီး ရန္ျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းရင္းကို အေသးစိတ္ေမးျမန္းလိမ့္မယ္ … တဖက္သားေျပာတဲ့စကားကိုနားေထာင္ျပီးရင္.. “ဒါေပါ့…ဒါပဲေပါ့ .. ဒီလိုပဲျဖစ္ရမွာေပါ့.. မင္းမွန္တယ္..”
ျပီးရင္ေနာက္တစ္ေယာက္အလွည့္က်ရင္လည္း ေျပာျပန္ပါမည္ ထိုစကားပဲ.. “ဒါေပါ့…ဒါပဲေပါ့ .. ဒီလိုပဲျဖစ္ရမွာေပါ့.. မင္းမွန္တယ္..”ႏွစ္ေယာက္စလံုးကိုအမွန္ခ်ည္းေပးလိမ့္မည္..၊ …ျဖစ္စဥ္ကိုေျပာ.. ျဖစ္စဥ္ကိုေျပာ ..ဟု ဆိုျပီး ျပႆနာကိုေျဖ႐ွင္းေပးတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ နားေထာင္ျပီးေ႐ွာ္သြား႐ံုသက္သက္သာ ျဖစ္၍ ၾကာေသာ္ သူ႕အား “ျဖစ္စဥ္” ဟုေနာက္ကြယ္တြင္စတင္ေခၚေဝၚၾကေလသည္... ထို႕ထက္ပို၍ၾကာေသာ္ သူ႔ေ႐ွ႔မွာတင္ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းေခၚၾကေလသည္ ဤသို႔ျဖင့္အေမေပးသည့္နာမည္ရင္းလည္း ေပ်ာက္သြားရေတာ့သည္
လူတိုင္းမေကာင္းကြက္တစ္ခုေတာ့႐ွိသည္ဆိုလွ်င္ “ျဖစ္စဥ္” ၏ မေကာင္းကြက္မွာ အရက္အလြန္ေသာက္ျခင္းျဖစ္သည္
လူတစ္ေယာက္တြင္အနည္းဆံုးေကာင္းကြက္တစ္ခုေတာ့႐ွိသည္ဆိုလွ်င္ “ျဖစ္စဥ္” ၏ေကာင္းကြက္မွာ ကဗ်ာကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးျပီး ကဗ်ာစာအုပ္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာကို ဝယ္ယူစုေဆာင္းတတ္ျခင္းျဖစ္သည္ အဲဒါဘာေကာင္းလို႕လဲဟု မေမးပါႏွင့္ အမ်ားၾကီးေကာင္းပါသည္ onlineမွာ Qျခင္းအမႈကို စြဲစြဲျမဲျမဲဝါသနာပါသည့္ တခ်ိဳ႕ ေဘာ္ေဘာ္ေတြအတြက္ “ျဖစ္စဥ္”သည္ မ႐ွိမျဖစ္ “ျဖစ္စဥ္” …
ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေန.. ျဖစ္စဥ္၏ေရာသမေမြ ကဗ်ာေကာင္းမႈျဖင့္ စြံသြားၾကသူေတြ ဒုနဲ႔ ေဒး ဟူ၏.. ဟုတ္လည္းဟုတ္ေလာက္သည္ က်ေနာ္ပင္ ျဖစ္စဥ္ႏွင့္ပိုမိုရင္းႏွီးလာျပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း နည္းနည္းစြံခ်င္ေနျပီျဖစ္သည္(မ်က္လံုး)
…..မင္းဘဝထဲမွာ ခုထက္ထိအမွတ္ရေနတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ငါ့ကို႐ြတ္ျပစမ္း...
ဆိုင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္သူ႕စကားေၾကာင့္ က်ေနာ္အနည္းငယ္ေၾကာင္သြားသည္...
ကဗ်ာမဖတ္ဘူး ကဗ်ာကိုစိတ္မဝင္စားဘူးလို႔ေတာ့လာမလိမ္နဲ႔ အနည္းဆံုးကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္ေတာ့ မင္းအလြတ္ရေနရလိမ့္မယ္ ေသေသခ်ာခ်ာျပန္စဥ္းစား ဥပမာကြာ ပထမဆံုးရည္းစားကိုေပးဖူးတဲ့ကဗ်ာမ်ိဳး
“ငယ္ကခ်စ္ အႏွစ္တစ္ရာ မေမ့သာ”တဲ့ ၊ လူေတြဟာ ငယ္ခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ အမွတ္သညာၾကီးတတ္ၾကတယ္
အဲဒီထဲမွာမင္းပါတယ္... ဟုတ္တယ္မဟုတ္လားေျပာ... ကဲ ငယ္ခ်စ္ကဗ်ာေလး႐ြတ္ျပပါဦး ငါက မင္းတို႔လူငယ္ေတြရဲ့ ရင္ဘတ္ကိုလိုက္နားစြင့္ေနတာေဟ့... ငါ့မွာစီမံကိန္း႐ွိတယ္...
“ငယ္ခ်စ္ကို က်ေနာ္ကဗ်ာမေပးခဲ့ဖူးဘူးဗ်.. အတင္းရည္းစားစကားလိုက္ေျပာျပီးအတင္းဖက္နမ္းပစ္လိုက္တာ...”
ေဟ..!!! အဲလိုနဲ႔ရည္းစားျဖစ္သြားေရာလား?
“မျဖစ္ဘူး… ရပ္ကြက္လူၾကီးအိမ္ေရာက္သြားတယ္”
ေၾသာ္… အဲလိုကိုး..?? ကဲထားပါေတာ့ ကဲ..ေနာက္ဒုတိယရည္းစားကေရာ.?
“က်ေနာ့မွာဒုတိယရည္းစား႐ွိမွန္းကိုျဖစ္စဥ္ဘယ္လိုသိလဲ?”
ဒါကေတာ့ကြာ အေပြးျမင္အပင္သိတဲ့ မင္းရဲ့ နဖူးေရဒူးေရကိုၾကည့္ျပီးေျပာတာပါ မင္းဒီေလာက္ေခမယ့္ေကာင္မဟုတ္ပါဘူး
အလဲ့… လူပင္နည္းနည္းေျမာက္သြားသည္ တယ္ဟုတ္တဲ့ငါပါလား?
ႏွာဘူးထတာလို႔ေတာ့ငါမယူဆဘူးကြ ဒါဟာခ်စ္တတ္တဲ့ႏွလံုးသားေၾကာင့္ပါ
“ဗ်ာ”
ေအာ္.. မင္းရည္းစားမ်ားခဲ့ရင္လည္း ဒါဟာအျပစ္တစ္ခုလို႕ေတာ့ငါမျမင္ပါဘူးလို႕ ဆို႐ိုးစကား႐ွိတယ္ေလကြာ “ရည္းစားတစ္ေထာင္ လင္ေကာင္တစ္ေယာက္” အဲ..ဟုတ္ပါဘူး ေယာင္လို႕.. “ေယာက်ာၤးေကာင္း ေမာင္းမတစ္ေထာင္တဲ့”
အရည္အခ်င္း႐ွိတဲ့ ေယာက်ၤားကို မိန္းကေလးေတြကၾကိဳက္ၾကမွာပဲ မင္းရည္းစားဘယ္ေလာက္မ်ားခဲ့မ်ားခဲ့ ဒါဟာျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္တစ္ခုပါလို႕ငါေျပာခ်င္ေနတာပါ.. ကဲ ဒုတိယရည္းစားကဗ်ာေလး ႐ြတ္ျပပါဦး ေမ့ျပီလို႕ေတာ့မေျပာနဲ႔ေနာ္ ခ်စ္တတ္တဲ့ႏွလံုးသားေတြက မွတ္ညာဏ္ၾကီးတယ္..
ဒုတိယရည္းစားကိုလည္းက်ေနာ္ကဗ်ာမေပးဖူးဘူးဗ်...
ဟင္… ဘယ္လိုျဖစ္ျပန္တာတုန္း?အတင္းလိုက္ေျပာ အတင္းဖက္နမ္းျပန္ပဲလား? မင္းဆိုတဲ့ေကာင္ကလည္းကြာ romanceမဆန္လိုက္တာ..
“မဟုတ္ဘူးဗ်… ေကာင္မေလးကျမန္မာစာမဖတ္တတ္ဘူး က်ေနာ္လည္းအဂၤလိပ္လိုမေရးတတ္ျပန္ဘူးကဗ်ာကို အဲဒါေၾကာင့္ပါ..”
ျဖစ္စဥ္ၾကီးညစ္လာေလျပီ.. ေခါင္းၾကီးကို တဗ်င္းဗ်င္းကုတ္လွ်က္ “ကဲကြာ လိုရင္းတို႐ွင္းပဲ ေမးေတာ့မယ္ … မင္းသိတတ္စအ႐ြယ္ကေန ဒီခ်ိန္ထိ မွတ္မိေနတဲ့ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္႐ွိရင္ ငါ့ကို႐ြတ္ျပ ဒါပဲ…”
“ဒုကၡပါပဲ…. ကဗ်ာကိုအတင္းလာညႇစ္ေနတယ္” က်ေနာ္သည္ ကဗ်ာတြင္ ပါရမီနည္းသူျဖစ္သည္ စာဘက္တြင္လည္း ပါရမီက မ႐ွိေခ် ၊ ထို႕ေၾကာင့္ အေၾကာင္းသိေဘာ္ဒါအခ်ိဳ႕က ေစတနာျဖင့္ အဆင္းဘီးေလးတပ္ေပးၾက၏ ။ “သားၾကီးေရ… မင္းဘေလာ့က စာငါဖတ္ရတယ္ကြ မထင္ရဘူးေနာ္မင္းက.. စာေရးဆရာလုပ္စားပါလား?
မင္းလက္နဲ႔ဆို ခြက္ဆြဲလားျဖစ္ေလာက္တယ္.."
ဘာလဲဟခြက္ဆြဲလား?
“ေၾသာ္.. မင္းကလည္းကြာ.. ဘက္ဆဲလား(best seller)နဲ႔ အတူတူေလာက္ပါပဲ အသံထြက္ေလးပဲ ကြဲသြားတာပါ…"
ေၾသာ္… ဒီလိုလား..? …အလြန္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည့္ ေဘာ္ေဘာ္ေတြျဖစ္သည္....
....စဥ္းစား...စဥ္းစား ထြက္လာစမ္းကဗ်ာေတြ...ငါ့ေခါင္းထဲကေန.!!!!
ဦးေႏွာက္ေတြ ေျဗာင္းဆန္ေအာင္စဥ္းစားလိုက္မွ မွတ္မွတ္ရရ ႐ွိေနသည့္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္သည္ အာ႐ံုထဲ၌ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းေပၚလာေလေတာ့သည္
“မွတ္မိျပီဗ်ိဳ႕” က်ေနာ္ကအားရဝမ္းသာေအာ္လိုက္ရာ ျဖစ္စဥ္လည္း “ဖ်စ္ခနဲ“ လက္ေခါက္တီးျပီး... ျဖစ္ရမယ္ေလ ငါေျပာတယ္မဟုတ္လား မင္းတို႕ရင္ထဲမွာ အႏွစ္ႏွစ္အလလ ေအာင္းေနတဲ့ ကဗ်ာဆိုတာေတြ႐ွိတယ္ ငါအဲဒါကိုသိခ်င္ေနတာ
မင္းကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာမယ္ “လူငယ္ႏွင့္ သူတို႕ရင္ဘတ္မ်ား”ဆိုျပီးေတာ့ ကဗ်ာစာအုပ္ေလး ငါထုတ္ခ်င္လို႕ကြ သိျပီလား?
ကဲနားဆင္ပါရေစဦး...
က်ေနာ္လည္း စိတ္ထဲမွတ္မွတ္ထင္ထင္႐ွိေနသည့္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အား အသံေနအသံထားျဖင့္ ေအာက္ပါအတိုင္း႐ြတ္ျပလိုက္ေလေတာ့သည္........
“…. ထမင္းရယ္ဆာ… ဟာလွေပါ့ေလး…
…. ႐ြာလယ္ကခ်ီးပံုၾကီး... ဆားခတ္လို႔ျမည္း...” ။ ။
“ေဟ”… ျဖစ္စဥ္ၾကီးလည္းအာေမဋိတ္သံ႐ွည္ၾကီးဆြဲလွ်က္ေနာက္သို႕ ႏွစ္လံမွ်လန္ထြက္သြားေလေတာ့သည္ နင့္ၾကီးေတာ္ထဲမွပဲ ငါက အေကာင္းမွတ္ေနတာ.. .. (ဆက္ရန္).....။
5 comments:
ဆက္ရန္ဆိုေတာ့ ဇာတ္လမ္းရွည္ေရးေနတာလား။ ေနာက္လည္း လာဖတ္ပါဦးမယ္။
အေရးအသားေလးညက္ေညာတယ္ ... ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္ .. ဆက္ေရးဦးေနာ္ ... အားေပးေနတယ္ ...
ၾကယ္ျပာ
ကိုသားၾကီးက သိပ္ဆုိးတာဘဲ၊ဖတ္တဲ႔လူကို ေမၽွာ္ေနရေအာင္လုပ္ထားတယ္၊:P အေရးသားေတြ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ
အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ
ေနာက္လညး္ေရးတယ္။ေ ရွ႕လည္းေရးမယ္ စိတ္ခ်ေနပါ မယ္ကုိး။ မဖတ္နုိင္မွာသာ ပူမိပါတယ။္
kom ကေတာ္ေတာ္ေနာက္တယ္ကြာ :P
Post a Comment