အေနအထိုင္မတတ္သူမ်ား-၂

နက္ျဖန္ျမန္မာျပည္ျပန္ေတာ့မည့္သူငယ္ခ်င္းအား သြားႏႈတ္ဆက္ရန္အတြက္ဤခရီးကိုထြက္လာရျခင္းျဖစ္သည္
က်ေနာ့္အက်င့္က public holiday လိုရက္မ်ိဳးအျပင္ထြက္ေလ့သိပ္မ႐ွိ လူ႐ႈပ္တာကို္မၾကိဳက္
ကားမွတ္တိုင္မွာထိုင္ေစာင့္ရင္းကားေရာက္လာေတာ့ေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္အတိုင္းလူကျပည့္ေနသည္
သို႔ေသာ္ ကံေကာင္းသည္ဟုဆိုရမည္ ေနာက္ဆံုးခံုတန္းရဲ့အေ႐ွ႕ခံုမွာလူတစ္ေယာက္စာလြတ္ေနသည္
အျမန္ပဲသြားေျပးထိုင္လိုက္သည္။
“ဟူး”… သက္ျပင္းေမာၾကီးခ်ရင္းတေမွ်ာ္တေခၚသြားရမည့္သူငယ္ခ်င္း႐ွိသည့္ေနရာကိုစိတ္ႏွင့္မွန္းရင္း
သူႏွင့္ရင္းႏွီးစကအျဖစ္အပ်က္ကိုျပန္သတိရမိသည္ ထိုစဥ္က သူသည္ အသည္းပက္ပက္စက္စက္
ကြဲေနခ်ိန္ျဖစ္သည္ သိရသည္မွာသူသည္ႏိုင္ငံျခားစေရာက္ကတည္းကအိမ္ကိုပိုက္ဆံအနည္းအက်ဥ္းသာပို႔ျပီး
ခ်စ္သူေကာင္မေလးဆီသို႔သာအိမ္ကမသိေအာင္ပိုက္ဆံပို႔ေလ့႐ွိသည္ဆို၏
ႏွစ္ေယာက္တစ္အိပ္မက္စိတ္ကူးယဥ္ကမၻာငယ္ေလးတစ္ခုကိုတည္ေဆာက္ရင္းအေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္ေနေလသည္
၂ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေသာအခါဘယ္ကဘယ္လိုျဖစ္သြားသည္မသိ သူ႔ေကာင္မေလး လင္ေနာက္လိုက္ေျပးသည္
သူလည္းအသည္းဟက္တက္ကြဲေလသည္။
“မင္းစဥ္းစားၾကည့္စမ္းသားၾကီးရာ ငါ့မွာအသည္းလည္းကြဲေသး ပိုက္ဆံလည္းဆံုးေသး အိမ္ကအတင္းေပးစားလို႔
မတတ္သာလို႔ယူလိုက္ရပါတယ္ဆိုရင္ ဘာပဲေျပာေျပာငါ့မွာအသည္းကြဲရတာသိကၡာ႐ွိေသးတယ္ ခုဟာက ခိုးရာေနာက္ကို
လိုက္ေျပးသြားတာတဲ့ အဲ့ထက္ဆိုးတာ႐ွိေသးတယ္ ေစာက္ေကာင္မက လင္ရသြားတာေတာင္ငါ့ဆီဖုန္းဆက္ျပီးပိုက္ဆံလွမ္း
ပို႔ခိုင္းေနတုန္း”
“ေဟ..ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးေတြ႐ွိသလား”
က်ေနာ္ကတ႐ုတ္ဇာတ္လမ္းတြဲထဲကသုခမိန္ၾကီးေပါင္ခ်ိန္၏ေလသံျဖင့္တအံ့တၾသျပန္ေမးမိသည္။
“႐ွိတယ္ေဟ့ ႐ိွတယ္…ေကာင္းၾကေသးရဲ့လားကြာ မင္းစဥ္းစားၾကည့္စမ္း ငါဘာေကာင္ျဖစ္ေနေတာ့မလဲ”
“မင္းဘာေကာင္မွမျဖစ္ဘူးသူငယ္ခ်င္း....မင္းႏြားပဲျဖစ္တယ္ “ဝပ္ထိန္း”လို႔ေအာ္ျပီးေတြ႕ကရ ႏြားမေတြကိုလိုက္ေခြ႕ေပေတာ့
အဲဒါနဲ႔မလံုေလာက္ရင္ လမ္းေဘးသြားျပီးျမက္ေတြထိုင္စားေနလိုက္ေပါ့ကြာ”
အသည္းကြဲေနပါတယ္ဆိုမွ ရင္ဝဖေႏွာင့္နဲ႔ေဆာင့္ကန္တာထက္ဆိုးသည့္က်ေနာ့္စကားေၾကာင့္ ထိုသူငယ္ခ်င္း႐ႈိက္ၾကီးတငင္
ငိုပါေလေတာ့သည္ ကိုယ္နဲ႔သက္တူ႐ြယ္တူေယာက်ာၤးတစ္ေယာက္ အခ်စ္အတြက္ဤကဲ့သို႕တအိအိႏွင့္ငိုေနသည္ကိုမ်က္ဝါးထင္ထင္ေတြ႔ျမင္ရသျဖင့္ပထမေတာ့
အလြန္စိတ္ညစ္သြားသည္
ေနာက္ေတာ့ အျမင္ကပ္လာသည္ ေနာက္ေတာ့ ခဲနဲ႔ေကာက္ထုခ်င္စိတ္ေပါက္လာေလေတာ့သည္။
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က တအိအိႏွင့္႐ိႈက္ငိုေနသည္ကိုျမင္ရလွ်င္ သနားမိမည္သာျဖစ္သည္
ထို႔ထက္ပို၍ ေခ်ာ့မိလွ်င္လည္း ေခ်ာ့မိေပလိမ့္မည္ ထို႔ထက္ ထို႔ထက္ပို၍ သနားသျဖင့္ မေတာ္တဆ ခ်စ္မိလွ်င္လည္း
ခ်စ္သြားႏိုင္ေပသည္ ယခုကဲ့သို႔ ကိုယ္လိုထူထူေထာင္ေထာင္ေယာက်ာၤးတစ္ေယာက္ကဤသို႔ငိုသည္ကိုျမင္ရလွ်င္ျဖင့္
သားၾကီးတို႔ အားၾကီးစိတ္ဆိုး၏ :P
တစ္ကယ္တြင္ေတာ့ ပိႆာေလးေဘးပစ္သလိုက်ေနာ့္စကားအားထိုသူငယ္ခ်င္းေဗြမယူခဲ့ပါ
ေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အခင္ၾကီးခင္ခဲ့ၾကသည္မွာ ယေန႔တိုင္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္ ခုေတာ့သူကျမန္မာျပည္ျပန္ေတာ့မည္ ကြ်န္ဇာတာကုန္ျပီထင္ပ...
က်ေနာ္သည္အေတြးေရအလ်ဥ္ထဲစီးေမ်ာေနခိုက္....
“နင္သိထားဖို႔က ေယာက်ာၤးဆိုတဲ့အေကာင္ေတြက ႏွာဘူးခ်ည္းပဲဟဲ့ေ႐ြစင္ရဲ့”
က်ေနာ့္ထိုင္ခံုအေနာက္ဘက္ကေနဗမာလိုပီပီသသက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ၾကီးထြက္ေပၚလာသည့္အသံေၾကာင့္
က်ေနာ့္ေခါင္းေမြးမ်ားပင္ေထာင္တက္သြားသည္။ Tom & Jerryကာတြန္းကားေတြထဲကလိုသာဆိုရင္ က်ေနာ္သည္
“တိန္”ကနဲအသံမည္ျပီး ေခါင္းက ပုတ္ေလာက္ျဖစ္သြားမည္ျဖစ္သည္။
ၾကမ္းလွခ်ည္လားဟ..သိခ်င္စိတ္ေၾကာင့္က်ေနာ္လွည့္ၾကည့္လိုက္မိရာ ေစာေစာကအသံ႐ွင္ဟုယူဆရေသာ အသက္သံုးဆယ္ဝန္းက်င္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆံုသည္ ၎၏ေဘးတြင္သူ႔ညီမျဖစ္ဟန္တူေသာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ညီမဟုယူဆရျခင္းမွာမ်က္ႏွာခ်င္းဆင္ၾက၍ျဖစ္သည္
႐ုပ္ကသူလိုကိုယ္လိုထဲက ဘာေၾကာင့္မသိ ႏွစ္ေယာက္စလံုးသုန္မႈံေနၾကသည္။
“ေစာက္တ႐ုတ္ေကာင္ ဘာလွည့္ၾကည့္တာလဲ”
ဟိုက္…ျပႆနာပဲ..ေနရင္းထိုင္ရင္းကိုယ့္ဘက္လွည့္လာျပီ က်ေနာ္လည္းမ်က္ႏွာအျမန္ျပန္လႊဲလိုက္ရသည္
က်ေနာ့္ကိုျမန္မာတစ္ေယာက္ဟုထင္ၾကပံုမရ နားလည္မယ္မဟုတ္ဟုယူဆျပီးတြယ္လႊတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္
“ငါမေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး နင့္အေကာင္ကဘာေစာက္ျဖစ္႐ွိလဲ လက္ေၾကာမတင္းလို႔ဟိုသူေ႒းကျဖဳတ္ ဒီသေ႒းကျဖဳတ္နဲ႔
ခုလည္းသူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြဆီမွာဂိန္ေနတယ္ နင္မို႔လို႔ဒီလိုအေကာင္ကိုၾကိဳက္ရတယ္လို႔ေအ အေမေမြးထားတဲ့သမီးေတြထဲမွာနင္ဟာေစာက္သံုးမက်ဆံုး”
ကားေပၚတြင္ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္မွပါလိမ့္မယ္မဟုတ္ဟုယူဆသျဖင့္ယခုကဲ့သို႔
ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္မည္
ေဒါသလည္းအလြန္ထြက္ေနပံုရသည္။
“အမကလည္း သူကစိတ္ရင္းေကာင္းပါတယ္ ညီမကိုလည္းသစၥာ႐ွိတယ္ ၾကင္နာတယ္”
“ၾကင္နာတယ္ဟုတ္လား သူၾကင္နာေတာ့နင္ဖင္နာျပီေပါ့ မိန္းကေလးဆိုတာတန္ဖိုး႐ွိရတယ္ဟဲ့
နင့္အေကာင္သစၥာကဘာလုပ္စားလို႔ရလဲ
????ေန႐ံုနဲ႔ျပီးေရာလား အဲလိုပဲလြယ္လား အလကားရလား ေပးရေသးတယ္ကမ္းရေသးတယ္ဟဲ့”
“အစ္မကလည္းသူအလုပ္အဆင္မေျပေသးလို႔ပါ ဒါေတာင္အလုပ္မ႐ွိတဲ့ၾကားက ညီမဖုန္းထဲကိုပိုက္ဆံထည့္ေပးေသးတယ္”
“ဘာရယ္ ဖုန္းထဲပိုက္ဆံတစ္ဆယ္ထည့္ေပးတာကိုေျပာဦးမလို႔လား ေအာင္မယ္ေလးမိေ႐ြစင္ရယ္ နင့္အေမေပးထားတဲ့???က
တစ္ဆယ္ပဲတန္သလား နင္မို႕လို႕ဒီလိုအေကာင္မက္တယ္ ႏွာေခါင္းကလည္းၾကီးလိုက္တာ ႏွာဘူးလို႔မေျပာရဘူး ”
ဟိုက္…သြားျပီ သြားျပီ..အေျခအေနေတြဆိုးသထက္ဆိုးေနျပီ ထိုင္ခံုတစ္ခုသာျခားသျဖင့္အသံေတြက မၾကားခ်င္မွအဆံုး
ဒီေန႔မွhand-freeလည္းယူမလာမိ မဟုတ္ရင္ နားၾကပ္ေလးတပ္ျပီးသီခ်င္းသံေတြနဲ႔အေနာက္ကအသံကိုဥေပကၡာျပဳေနလိုက္လို႔ရသည္။ ခုေတာ့…
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ဖဝါးနဲ႔သာနာလိုက္ခ်င္သည္ ခက္တာကဖဝါးတြင္နားကမပါ ထို႔ေၾကာင့္ နာလက္စနားနဲ႔ပဲဆက္နာေနလိုက္ရသည္။
“အစ္မကခုေတာ့ေျပာျပီေပါ့ အရင္ကိုေအာင္ၾကီးနဲ႔အစ္မလိုက္ေျပးတုန္းကေရာ ဟိုကမြဲလိုက္သမွဖြတ္ကေတာင္ဘၾကီးေခၚရမယ္ ႐ုပ္ကလည္းရပ္ကြက္ထဲထီးစုတ္လိုက္ဝယ္တဲ့ကုလားၾကီးေလာက္ေတာင္မသားနားဘူး အိမ္ကမရမကျပန္ခြဲျပီး အခုထံုထံုအအ ကိုမ်ိဳးနဲ႔ေပးစားလိုက္လို႔သာအစ္မခုလိုေနေနရတာမဟုတ္လား”
အင္း…ငယ္က်ိဳးငယ္နာေတြလည္းေပၚျပန္ျပီ။
“ဟဲ့ေကာင္မ နင္ေနာက္တစ္ခါဒီစကားေျပာ ကိုမ်ိဳးသိသြားရင္ နင့္ကိုငါအသတ္ပဲ”
“အဲဒါဆိုညီမကိုလည္းမခ်ဳပ္ခ်ယ္နဲ႔ေပါ့”
“ဟာ….ဒီေကာင္မ ငါေလ..တယ္…ဒီမွာငါေျပာမယ္မိေ႐ြဇင္ရဲ့ နင့္ရဲ့…..????????????????????????????
????????????????????????????????????????????????????????????????????
?????????????????
??????????????????????????????????????????????????????????????????
?????????????????”
(ေနာက္ပိုင္းစကားမ်ားသည္ အသက္၁၈ႏွစ္ေအာက္ႏွင့္အထက္နားေထာင္ရန္မသင့္ေတာ္ဟုယူဆသျဖင့္
ဘေလာ့ေရးသူသည္ ဆင္ဆာျဖတ္လိုက္ရေလသည္)
အေရးထဲ ဖုန္းကcallလာသျဖင့္လန္႔သြားသည္ ေတာ္ေသးတယ္ ေခၚတဲ့လူကအလြန္းဆိုတဲ့တ႐ုတ္သူငယ္ခ်င္း
Residend evilအေခြသစ္ထြက္ရင္ဝယ္လာရန္လွမ္းမွာျခင္းျဖစ္သည္ ကံေကာင္းသျဖင့္ဖုန္းringtoneကျမန္မာသီခ်င္းကိုမေန႔ကမွတ႐ုတ္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ႏွင့္လဲထားမိသည္ ျမန္မာသီခ်င္းနဲ႔ဖုန္းလာရင္ဟိုကသိေတာ့မည္
က်ေနာ္ကကြိဳင္မ႐ွိ သူတို႔ကေနရင္းထိုင္ရင္းအ႐ွက္ကြဲမည္ျဖစ္သည္
ေနာက္ထပ္ျမန္မာသူငယ္ခ်င္းေတြဆီကဖုန္းလာရင္မကိုင္ဖို႔လည္းဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ မွတ္တိုင္ေတြတစ္ခုျပီးတစ္ခုသာ
ေက်ာ္သြားသည္ လူကေလွ်ာ့မသြား ေနရာေျပာင္းဖို႔လည္းခက္ျပန္ေလသည္ ထို႔ေၾကာင့္အေနာက္မွ ငယ္က်ိဳးငယ္နာေဖၚေနၾကေသာညီအစ္မႏွစ္ဦး၏စကားသံကား
တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းႏွင့္မၾကားခ်င္မွအဆံုး.....
က်ေနာ္စိတ္ကူးထားတာက႐ိုး႐ိုးေလး မသိသလိုေနလိုက္မည္ ခရီးဆံုးမွတ္တိုင္ေရာက္ေတာ့မသိသလိုဆင္းသြားမည္
ဒါပဲျဖစ္သည္ သူတို႔စကားသံမ်ားကိုဥေပကၡာျပဳျပီး ကားမွန္ျပတင္းမွတစ္ဆင့္အျပင္ကိုသာအာ႐ံုစိုက္ေငးေမာေနလိုက္သည္
မွတ္တိုင္တစ္ခုထပ္ေရာက္ျပန္သည္ ထံုးစံအတိုင္းဆင္းတဲ့လူကဆင္းသြားၾကဆဲ တက္တဲ့လူကတက္လာၾကဆဲ ေနရာေတြကၾကပ္ညႇပ္ေနဆဲ က်ေနာ္ကလည္း အၾကည့္ကိုကားမွန္ျပတင္းေပါက္အျပင္ကိုထုတ္လႊတ္ထားဆဲ
…ထိုစဥ္အခိုက္...
“ေဟ့ေရာင္သားၾကီး အသက္႐ွင္လွ်က္ေတြ႕ရဝမ္းသာတယ္ကြာ ငါကမင္းေ႐ွာ႐ွာျပီထင္ေနတာ”
အလြန္က်ယ္ေလာင္သည့္စကားသံႏွင့္အတူပခံုးကိုလွမ္းပုတ္လိုက္သူေၾကာင့္ေမာ့ၾကည့္မိရာ DJသေဘာၤသီးျဖစ္ေနသည္။
ေစာေစာကမွတ္တိုင္ကေနကားေပၚတက္လာပံုရသည္ သြားကုန္ျပီဟုက်ေနာ္သိလိုက္သည္ မဟာအ႐ွက္ေတြကြဲၾကကုန္ျပီဟုလည္းက်ေနာ္သိလိုက္သည္
သေဘာၤသီးကားအသံက်ယ္က်ယ္ေျပာတတ္သည့္သူ႔ဝသီအတိုင္းက်ေနာ့္ခံုေဘးမွရပ္လွ်က္...
“ဘယ္သြားမလို႔လဲ”
“ဟိုေကာင္ျပန္ေတာ့မယ္ေလ”
“ဝက္႐ူးလားျပန္မွာ”
“ဟာ…စကားအေကာင္းေျပာေနတာ... ခုအိမ္ျပန္လက္ေဆာင္ေလးေပးျပီးသြားႏႈတ္ဆက္မလို႔”
“ေအး…ေကာင္းသား..ငါလည္းေသာ့တစ္ေခ်ာင္းသြားေပးဦးမယ္ လည္ပင္းမွာခ်ိတ္ထားဖို႔”
စကားအေကာင္းေျပာ၍ရသူမဟုတ္သျဖင့္က်ေနာ္လည္းဘာမွျပန္ေျပာမေနေတာ့... သေဘာၤာသီးကဆက္လာသည္
“ဒါနဲ႔မင္းကိုေျပာရဦးမယ္... ဟိုေကာင္ေတြစက္႐ံုက သူေ႒းနဲ႔ စာေရးမနဲ႔ျငိၾကတာေလ...အဲဒီေန႔ငါတို႕အခန္းအေပၚကေနေခ်ာင္း......”
“႐ႈဴး”
ပါးစပ္ပိတ္ရန္က်ေနာ္ကအခ်က္ျပလိုက္ျပီးေနာက္ဘက္သို႔မ်က္စပစ္ျပလိုက္သည္
ထိုအခါဓါတ္ေပါက္သြားေသာသေဘာၤသီးက က်ေနာ့္နားသို႔တိုးတိုးေလးကပ္ျပီး
“ေ႐ြမေတြလား”
“ေအး”
က်ေနာ္ကေျပာလည္းေျပာ ကားမွန္အရိပ္မွတစ္ဆင့္ထိုညီအစ္မအားမသိမသာအကဲခတ္ၾကည့္လိုက္ရာ အသံမ်ားတိတ္ဆိတ္လွ်က္ မ်က္ႏွာကိုယ္စီလည္းဆီး႐ြက္ပမာသာ႐ွိၾကေတာ့သည္ကိုေတြ႔လိုက္ရေလေတာ့သတည္း ။ ။

(မွက္ခ်တ္=နာမည္အမွန္မဟုတ္ပါ နာမည္အမွားျဖစ္ပါသည္)