ေျခာက္အိပ္မက္

သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူအိမ္ငွားေနတုန္းကအျဖစ္အပ်က္ပါ (၁၀)ထပ္ကြန္ဒိုမီနီယံရဲ့(၆)ထပ္ေျမာက္မွာေနဖို႔အဆင္ေျပသြားတယ္ ေျပာင္းစရက္ကအခန္း႐ွင္းစရာ႐ွိတာ႐ွင္းျပီ ေမာေမာနဲ႔ပဲအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္...ႏိုးလာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးအလုပ္ဆင္း
သြားၾကျပီ။ ေရာက္စအခန္းကိုဟိုဒီလိုက္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ဧည့္ခန္းေဘးကမွန္ျပတင္းေပါက္တစ္ခ်ပ္ကိုအမွတ္မထင္ဖြင့္ၾကည့္
လိုက္ေတာ့ ျပတင္းေပါက္တစ္ခ်ပ္လံုးျပဳတ္က်သြားတယ္...ေတာ္ေသးတယ္ လွမ္းဖမ္းလိုက္တာမိသြားလို႔ မွန္တံခါးခ်ပ္ၾကီးက
ဘယ္ေလာက္ေလးလဲဆို သူ႔အေလးခ်ိန္နဲ႔လူတစ္ကိုယ္လံုးၾကြပါသြားတယ္...ေအာက္ကိုငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လမ္းသြားလမ္းလာ
ေတြကအမ်ားၾကီး ကံၾကီးေပလို႔...ဒီမွန္အေလးခ်ိန္ ဒီတိုက္အျမင့္နဲ႔ျပဳတ္မ်ား ျပဳတ္က်လိုက္လို႔ကေတာ့ မေတြးဝံ႔စရာ… မေကာင္းသူထိပ္ ေကာင္းသူထိပ္ေတြ “တိန္...တိန္”ျမည္သြားပါလိမ့္မယ္။


သူငယ္ခ်င္းေတြျပန္လာေတာ့ အဲဒီအေၾကာင္းေျပာျပျပီး အဲဒီျပတင္းတံခါးကိုလည္းအေသပိတ္လိုက္တယ္...ပတၱာေတြေဆြး
ျပဳတ္ေနတဲ့ဒီတံခါးကို ေနာက္ထပ္ဘယ္ေတာ့မွမဖြင့္ၾကေၾကး....တိုက္ကေဆာက္တာျဖင့္မၾကာလွေသးေပမယ့္စုတ္တာကျဖင့္ၾကာလွေနျပီ။...
အိပ္ခန္းကသံုးခန္း ဧည့္ခန္းကတစ္ခန္း ေရခ်ိဳးခန္းအိမ္သာ သီးသန္႔ဆိုေတာ့ေနရတာအဆင္ေျပပါတယ္ေပါ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ကအလုပ္ခ်ိန္မတူၾကပါ သူတို႔ကမနက္ဆယ္နာရီ
မွာအလုပ္ဆင္းၾကျပီး ကၽြန္ေတာ္ကညေနပိုင္းသံုးနာရီမွအလုပ္စဆင္းပါတယ္ ဒီလိုနဲ႔ေနလာလိုက္တာ တစ္ရက္မွာေတာ့ သူတို႔အားလံုးအလုပ္ဆင္းသြားၾကျပီး ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းဆက္အိပ္ေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီဇာတ္လမ္းစတာပါပဲ....။


ကၽြန္ေတာ့အက်င့္ကညဥ့္နက္မွအိပ္တတ္ျပီးေနေစာင္းမွအိပ္ယာထပါတယ္ ဆယ္နာရီမွာသူငယ္ခ်င္းေတြအလုပ္ဆင္းဖို႔ျပင္ဆင္
ေတာ့ကၽြန္ေတာ္အျမဲႏိုးပါတယ္...တစ္ခန္းထဲေနသူငယ္ခ်င္းထြက္သြားျပီဆိုရင္ အခန္းတံခါးကိုအေသဂ်က္ထိုးျပီးမွျပန္အိပ္တတ္
ပါတယ္။ ကိုယ့္စိတ္ၾကိဳက္ပိုးစိုးပက္စက္အိပ္ေနတာကို အျခားလူျမင္မွာမလိုလားပါ...ၾကည့္၍လည္းေကာင္းမည္မထင္ပါ. ကိုယ္ဘာသာကိုယ္အိပ္ခ်င္သလိုအိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာကိုယ္မသိလိုက္ဘဲတေယာက္ေယာက္က
ၾကည့္ခ်င္သလိုၾကည့္သြားခဲ့ရင္
္ကိုယ့္ဘက္က အလြန္နစ္နာသည္ဟုကၽြန္ေတာ္ထင္သည္ ..ဒါက
ကၽြန္ေတာ့အက်င့္ ။
ဒီလိုနဲ႔ဆက္အိပ္ေနလိုက္တာ....နားထဲမွာစကားေျပာသံလိုလိုစၾကားလာရတယ္....ကၽြန္ေတာ္တို႔ေနတဲ့
ဒီတိုက္ဟာ ဒီအခ်ိန္ဆိုတိတ္ဆိတ္ေနေလ့႐ွိပါတယ္...အလုပ္သမားလူတန္းစားခ်ည္းမို႔အားလံုးအလုပ္ခြင္ထဲမွာပါပဲ..ဒီလိုနဲ႔အသံ
ဟာ ေဝးရာကေနတေျဖးေျဖးနီးလာပါတယ္ လူအစုလိုက္အျပံဳလိုက္စကားေျပာသံလို ပိုျပီးဆူညံလာပါတယ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ..
ကၽြန္ေတာ့္အခန္းတံခါးဂ်က္က “ေခ်ာက္”ကနဲမည္ျပီးတံခါးပြင့္သြားပါတယ္
ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသသြားပါတယ္ ကၽြန္ေတာ့္
အခန္းကိုအျပင္ဘက္ကဘယ္နည္းနဲ႔မွဖြင့္ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ပါ.....အထဲမွာလည္းဘယ္သူမွ႐ွိမေနပါ....ဒါေပမယ့္
အခုလက္႐ွိအေန
အထားက တံခါးကပြင့္ေနျပီး အေဆာက္အဦးအျမင့္တို႔ရဲ့ ထံုးစံအတိုင္းျပင္ပေလေတြကတဟူးဟူးနဲ႔တိုက္ေနပါျပီ...အဲဒါနဲ႔အံ့ၾသ
စိတ္နဲ႔ထၾကည့္မယ္အလုပ္မွာ ျပႆနာအၾကီးအက်ယ္တက္ေတာ့တာပါပဲ....ဟုတ္ပါတယ္...ကၽြန္ေတာ္လံုးဝလႈပ္လို႔မရပါ...
အသိစိတ္ကႏိုးၾကားေနျပီး လူကလံုးဝ ေလးေနပါေတာ့တယ္ တစ္ခါမွလည္းမၾကံဳဖူးေတာ့...အံ့လည္းအံ့ၾသေနပါတယ္...မ်က္ခြံ
ေတြလည္းအလြန္တစ္ရာေလးလံေနပါတယ္....မ်က္လံုးကိုၾကိဳးစားဖြင့္ရတာပင္ပန္းလွပါတယ္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ မ်က္ခြံအလႈပ္
မွာအခန္းကိုေန႔လည္ခင္းျမင္ကြင္းအတိုင္း ႐ိုးတိုးရိပ္တိတ္ျမင္ရပါတယ္....ဘာမွ႐ွိမေနပါ...ဒီလိုနဲ႔တစ္ကိုယ္လံုးျပန္ေလးက်သြား
ျပီး မ်က္လံုးလည္းလံုးဝမဖြင့္ႏိုင္ေတာ့ပါ...အားလံုးျပန္ျပီးေမွာင္အတိက်သြားတယ္ အျမင္အာ႐ံုလံုးဝကြယ္ေပ်ာက္သြားေပမယ့္
စိတ္ကေတာ့အခန္းရဲ့အေနအထားကိုသိျမင္ေနပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္
ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔စကားေတြေဖါင္ေအာင္ေျပာျပီး အခန္းထဲဝင္လာပါတယ္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ဆီ တည့္တည့္ၾကီး
ေလွ်ာက္လာေနပါတယ္။ ျပီးလည္းျပီးေရာ ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းအံုးကိုႏွစ္ေယာက္သားတက္နင္းျပီး ေခါင္းအံုးေပၚမွာမတ္တတ္ရပ္
လိုက္ပါတယ္၊ ဘာစကားမွဆက္မေျပာၾကေတာ့ဘဲ တစ္ေယာက္ခါးတစ္ေယာက္ဖက္ျပီး သူတို႔ေျခရင္းမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို မ်က္လံုးၾကီးေတြျပဴးျပဲ ျပီးစိမ္းစိမ္းၾကီးစိုက္ၾကည့္ေနပါေတာ့တယ္ မ်က္လံုးကေလးျပီးဖြင့္လို႔မရပါ စိတ္ထဲကသိေန
ျမင္ေနျခင္းသာျဖစ္သည္၊ တစ္ခါတစ္ခါမွာအားစိုက္ျပီးမ်က္လံုးကိုၾကိဳးစားဖြင့္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚမွာအုပ္မိုးေနတဲ့ မ်က္ႏွာ႐ိုးတိုး
ရိပ္တိတ္နဲ႔ နက္ေမွာင္႐ွည္လွ်ားျပီးစိုက္က်ေနတဲ့ဆံပင္ေတြကိုသာမႈန္တိမႈန္ဝါးျမင္ေနရပါတယ္။ မၾကံဳစဖူးတစ္ကိုယ္လံုးလည္း
ေအးစက္ေနျပီးၾကက္သီးေတြလည္းတျဖန္းျဖန္းထေနတယ္၊ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးပဲဗ်ာ...အေရးၾကံဳေတာ့ဘာလုပ္လဲ ဘုရားတ တာေပါ့၊ အေရးထဲမွာတစ္သက္လံုး႐ြတ္လာတဲ့ သံဗုေဒၵ ဂါထာကအခုမွလာေမ့ေနတယ္ ႐ြတ္မယ္လုပ္တိုင္း အစေမ့
လိုက္ ခလယ္ေမ့လိုက္ အဆံုးပိတ္ကိုသတိမရလိုက္နဲ႔ လံုးခ်ာလည္လိုက္ေနေတာ့တယ္....လူကလည္းဖတ္ဖတ္ေမာေနျပီ ငနဲမ
ႏွစ္ေကာင္ကလည္းမီးပြင့္မတတ္မ်က္လံုးေတြနဲ႔ မလႈပ္မယွက္စိုက္ၾကည့္ေနတုန္း အဲဒီမွာ ကံေကာင္းဖို႔အေၾကာင္းဖန္လာတယ္
အလုပ္ဆင္းေနတဲ့ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္ေတာ့္ကိုဖုန္းလွမ္းဆက္လိုက္တာပဲျဖစ္တယ္...


အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္သံုးတာ
Sony ericssonk750i အသံအရမ္းက်ယ္တဲ့ဖုန္းပါ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကအဲဒီဖုန္းသံုးရင္ ringtone volumeကို၃အထိပဲထား
ေလ့႐ွိပါတယ္ ပတ္ဝန္းက်င္ဆူလြန္းလို႔ပါ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ volume 8အထိ အကုန္တင္ထားပါတယ္ နားေလးလို႔ေတာ့မဟုတ္
ပါ…အၾကိဳက္ဆံုးlinkin parkအဖြဲ႔ရဲ့ somewhere I belongသီခ်င္းေခတ္စားစအခ်ိန္မို႔ အဲဒီသီခ်င္းကိုringtoneလုပ္ထားျပီး call
တစ္ခုခုရတိုင္းအဲဒီသီခ်င္းကိုက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္နဲ႔ၾကားခ်င္ေနတဲ့ဝသီေၾကာင့္ပါ....သူငယ္ခ်င္းေတြေတာ့
မၾကိဳက္ၾကပါ
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ကၽြန္ေတာ့္ဖုန္းမည္လာရင္အားလံုးလန္႔ႏိုးရလို႔ေလ။ ဒါဟာအလိုက္မသိမႈတစ္ခုပါ...အခုေတာ့အဲဒီအလိုက္
မသိမႈကပဲ ကံေကာင္းဖို႔အေၾကာင္းဖန္လာတယ္လို႔ဆိုရမယ္ တစ္ကယ္လိုလိုအိပ္မက္လိုလိုသရဲနဲ႔လံုးပမ္းေနတုန္း အိပ္ယာေဘး
မွာခ်ထားတဲ့ဖုန္းထဲကေန chester benningtonရဲ့ I wanna hear,I wanna feel,like I close to something realဆိုတဲ့အသံ
ျပဲၾကီးလည္းေပၚလာေရာ ေစာေစာကငနဲမႏွစ္ေကာင္ေရာ အသံဗလံေတြေရာ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ကုန္တယ္
လူလည္းပဲ အိပ္ယာထက္ကေနေငါက္ကနဲထထိုင္မိရဲ့သား...လူတစ္ကိုယ္လံုးလည္းေခၽြးေစးေတြျပန္ေနတယ္ ေမာလိုက္တာလဲ
အလြန္ပဲ….ဒါနဲ႔အခန္းတံခါးကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့....

“ညတ္ခၽြာဖ်ား...အခန္းကပိတ္လွ်က္ၾကီးပါပဲလား” ဘယ္တံခါးမွလည္းပြင့္မေနပါ ဘယ္အျပင္ေလကမွလည္းဝင္မလာပါ ခုမွပိုျပီးအိုက္စပ္ေနတယ္ ဝုန္းကနဲမတ္တတ္ထလိုက္တယ္
အိပ္ခဲ့တဲ့အိပ္ယာနဲ႔ေခါင္းအံုးကို ျပန္ၾကည့္မိေတာ့ၾကက္သီးေတြျပန္ထလာတယ္...ဒုတိယအေခါက္ဖုန္းထပ္မည္တယ္ ေစာေစာ
ကသူငယ္ခ်င္းပဲထပ္ဆက္တာ...ေကာက္ကိုင္လိုက္ေရာ သူငယ္ခ်င္းက အျပင္မွာအေမာဆို႔ေနတဲ့အသံနဲ႔
“ေဟ့ေကာင္…အိပ္ေကာင္းတုန္းလား?” တဲ့
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း “ေအး ခုမွႏိုးလာတာေဟ့” လို႔ျပန္ေျဖေတာ့ငနဲက “ဒါဆို မင္းဘာမွ မၾကားေသးဘူးေပါ့” ဆိုျပီးအေမာတေကာနဲ႔စကားဆက္လာတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဟ? ကၽြန္ေတာ္ကစိတ္မ႐ွည္တဲ့
အသံနဲ႔ထပ္လည္းေမးလိုက္ေရာ “ငါတို႔ေနတဲ့တိုက္က အဖြားၾကီးတစ္ေယာက္ တိုက္ေပၚကေနခုန္ခ်သတ္ေသသြားလို႔ေဟ့”
လို႔ေအာ္ျပီးဖုန္းခ်သြားတယ္။ ေပါသြပ္ကာတြန္းထဲကလို “ေမြးေမေလ့”ဆိုျပီးေအာ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။ ခုပဲသရဲနဲ႔ေတြ႔ျပီးႏိုးလာ
တယ္ ႏိုးႏိုးခ်င္းပဲ ဒီအ မဂၤလာသတင္းထပ္ၾကားရတယ္...


ေနာက္မွသိရတာက အဖြားၾကီးကအသက္ေတာ္ေတာ္ၾကီးေနပါျပီ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးပါ သူ႔အသက္အ႐ြယ္နဲ႔အလြန္ဆံုးေနရလွ ေလးငါးႏွစ္ေပါ့ ေသခ်ိန္ကိုစိတ္မ႐ွည္ႏိုင္ေတာ့လို႔ပဲကိုယ့္ကိုကိုယ္သတ္ေသေလေရာ့သလားေတြးမိတယ္ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္မ်ား
ေဖါက္ျပန္သြားတာလားေပါ့ တစ္ခ်ိဳ႕ကေျပာေတာ့ အေၾကြးမဆပ္ႏိုင္လို႔တဲ့ …သတ္ေသပံုကိုလည္းၾကည့္ပါဦး ပထမ ၂ထပ္တိုက္
ေပၚကေနခုန္ခ်တာ...အနည္းငယ္ပြန္းပဲ့သြားတာကလြဲလို႔ဘာမွမျဖစ္ဘူး အဲဒါနဲ႔ ဒုတိယအေခၚက္ျပန္တက္လာျပီး ဟိုးတိုက္ထိပ္
ဆံုး ၁၀ထပ္အျမင့္ကိုတက္သြားတယ္ အဲဒီကေနခုန္ခ်ေတာ့မွ လူကက်ိဳးေၾကျပီ အမွန္အကန္ အသက္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာကအဲလို ျဖစ္ပ်က္တာကလူေတြ႔ဖို႔မလြယ္ပါ အားလံုးက ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ကိုယ္႐ႈပ္ေနၾကတဲ့လူေတြ အလုပ္မ႐ွိ
ရင္လည္းကိုယ့္အခန္းနဲ႔ကိုယ္ႏွပ္ေနၾကတာမ်ားပါတယ္ ခန့့္ထားတဲ့လံုျခံဳေရးဂိတ္ေစာင့္ေတြကလည္း အျမဲအိပ္ေရးပ်က္ေနတဲ့
ကုလားလူမ်ိဳးေတြ ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္ သူတို႔မွာငိုက္ေနတာခ်ည္း ။
တိုက္ေအာက္ကိုငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူေတြစုစု စုစုနဲ႔စကားေျပာေနၾကတာေတြ႔ရတယ္ လံုျခံဳေရးဂိတ္ေစာင့္ေတြလည္း ခုမွျပဴးျပဴး ျပာျပာနဲ႔ ဟိုေျပးဒီေျပး ဟိုေမးဒီေမးနဲ႔ အလုပ္႐ႈပ္ေနပါေတာ့တယ္ ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးၾကံဳလာရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းေနဖို႔စိတ္မသန္႔ေတာ့ပါ ဟဲဟဲ..ဘာအသားနဲ႔ထုထားတာမို႔လို႔လည္းဗ်ာ အခုလိုၾကံဳရေတာ့ ေၾကာက္သည္ေပါ႔
ေၾကာက္ေတာ့လည္းေျပးသည္ေပါ့ အဲဒါနဲ႔ပဲ အိမ္ေျပာင္းဖို႔ျဖစ္လာေတာ့တယ္။ ေနစရာအသစ္ျပန္ရျပီး မၾကာဘူး ေနာက္ထပ္
သတင္းတစ္ခုထပ္ၾကားရတယ္ အဲဒီတိုက္က ကုလားလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ ဧည့္ခန္းမ်က္ႏွာက်က္ပန္ကာမွာ ၾကိဳးဆြဲခ်ေသသြား
ျပန္ျပီတဲ့ ရွာၾကီးတစ္လစ္နဲ႔ပန္ကာမွာတန္းလန္းၾကီးတြဲေလာင္းက်ေသေနတယ္ အိမ္အျမန္ေျပာင္းျဖစ္သြားတာပဲေတာ္ေတာ့တယ္။ (တစ္ခ်ိဳ႕ကေျပာေတာ့ကၽြန္ေတာ္ၾကံဳခဲ့တဲ့အျဖစ္ဟာ ထမင္းလံုးတေစၦေျခာက္
တာတဲ့)ဒါေပမယ့္ခက္တာက အဲဒီအိပ္မက္လိုလိုတကယ္လိုလိုကတစ္ခါတည္းျဖစ္တာမဟုတ္ဘူး တစ္ပါတ္ကိုအနည္းဆံုး၅ရက္
ေလာက္ကိုျဖစ္ေနတာ အဲဒီအိမ္စေျပာင္းကတည္းကပါပဲ။ အရင္ေခါက္ေတြကခုေနာက္ဆံုးေခါက္ေလာက္ထင္ထင္႐ွား႐ွားၾကီး
မဟုတ္ဘူး ငါစိတ္ထင္လို႔ျဖစ္မွာပါေလ ဆိုျပီးေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနလိုက္တာပဲမ်ားတယ္ ခုအေခါက္ကေတာ့ ေနလည္းမေန
ႏိုင္ ခံလည္းမခံစားႏိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ အျမန္လစ္ေျပးခဲ့ရပါေၾကာင္း.....။


(မဖတ္ရေသးဘူးထင္လို႔ထပ္တင္လိုက္တာပါ ဒီဘေလာ့စစလုပ္ခ်င္းပထမဆံုးတင္ခဲ့တဲ့ပိုစ့္ေလးပါ အဲဒီတုန္းကက်ေနာ့္ဘေလာ့ကိုတစ္လေနလို႕မွလူတစ္ေယာက္လမ္းမွားျပီးေတာ့ေတာင္ေရာက္မလာပါဘူး ဖတ္ဖူးတဲ့လူနည္းေနပါလိမ့္ဦးမယ္ အပံုကေတာ့ က်ေနာ္အရမ္းၾကိဳက္ခဲ့တဲ့ PS 2ရဲ့Fatal Frame II: Crimson Butterflyကအေခြကာဗာအပံုကိုဆြဲခ်င္သလိုေလွ်ာက္ျပန္ဆြဲထားတာပါ )