မနက္ျဖန္ဆိုရင္
သူငယ္ေလးဟာ
အိမ္ကိုျပန္ခြင့္ရလိမ့္မယ္။
ေခါင္မိုးေတြကို သူေဆးျခယ္မယ္။
အိမ္ကေလးေတြကို သူေဆးျခယ္မယ္။
လမ္းေတြအားလံုး သူေဆးျခယ္မယ္။
ျမိဳ႕ကေလးတစ္ျမိဳ႕လံုး သူေဆးျခယ္မယ္။
သူ႔ကိုယ္သူလည္း သူေဆးျခယ္လိမ့္မယ္။
ဒါေပမယ့္
ေတာင္ကုန္း၊ သစ္ေတာ၊ ျမစ္ေခ်ာင္းနဲ႔
ေကာင္းကင္ကိုေတာ့
သဘာဝအတိုင္းပဲ ထားလိမ့္မယ္။
ဒီကေန႔ဟာ ထူးျခားတယ္။
ႏိုင္ေဇာ္
7 comments:
ေတာ္ေသးတယ္ ေကာင္းကင္ ကို ဒီတိုင္းပဲထားမယ္ဆိုလို႔၊:)
စိတ္တိုင္းက် ျခယ္နိုင္ပါေစ သားၾကီးေရ
ကမၻာကို အခ်စ္မ်ားျဖင္႔ ေဆးျခယ္ ဒဏ္ရာေတြ ကုစားက်ပါစုိ႔၊ဘာရယ္မဟုတ္သီခ်င္းဆုိသြားတယ္
သယ္ရင္းေရ အဆင္ေျပသြားျပီလား
ကိုသားၾကီးက ျပန္လာတာနဲ႔
ေဆးျခယ္ေတာ့မယ္ေပါ့ေလ...
ကြန္ျပဴတာေလး ေဆးရံုက ျပန္ဆင္းတာျပီဆိုေတာ့
ဂရုစိုက္ေနာ္....
အရင္လို အရက္ေတြ မတိုက္နဲ႔ေတာ့...
မူးခ်င္ရင္လူပဲမူး... သူ႔ကိုေတာ့ မမူးေစနဲ႔...
ကုိသားၾကီး ကဗ်ာေလးမုိက္တရ္။။ လၿပည့္ေန ့မွာ လေရာင္ေၾကာင့္ ေၿပာင္းလဲ
သြားတဲ့အေရာင္ကုိ ဖြဲ ့ထားတာလားဗ်ာ။။။ အဲဒီလုိ ေတြးသြားတရ္။။
ခင္မင္ၿခင္းႏွင့္
တလႏြန္
ထူးၿခားပံုကေလး အေသးစိ္တ္သိခ်င္ပါသည္။
ညီမေျပာတာ လုပ္လုိက္တာ လား ကြန္ျပဴတာကုိ ေရခ်ိုဳးေပးဆုိတာေလ မလုပ္ဘူးလား လုပ္လုိက္ပါဆုိေနမွ
အဟိ စတာေနာ္ ကြန္ျပဳတာ ပ်က္ရင္စိတ္ပ်က္တယ္ ကုိသားၾကီးေရ တကယ္ ကမၻာၾကီးနဲ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနသလိုပဲ အထီးက်န္တယ္ (အမ မက်န္ဘူး )
တာ႔ တာ ျပန္ေကာင္းတာ ဝမ္းသြားပါတယ္ အဲေလ ဝမ္းသာပါတယ္ ဘာေကြ်းမွာလဲ ဒီမွာ ဗိုက္ဆာလို႔
ေဆးမျခယ္ပဲ လွေနတဲ့ သဘာ၀အလွတရားေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးရွားပါးလာေနၿပီလို႔ ထင္တယ္ေလ။
ရွိေနေသးတဲ့ သဘာ၀အလွေတြကိုလည္း လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မခံစားတတ္ၾကေတာ့ဘူးလို႔ ထင္တယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ ေဆးျခယ္ေနၾကၿပီဆိုေတာ့လည္း.....။
Post a Comment