သူတို႔ျမိဳ႕တြင္ႏွင္းမ်ားသိပ္သိပ္သည္းသည္းက်ေသာနံနက္ခင္းတစ္ခု၌ သူ႔အိမ္ေစာင့္ေခြးၾကီးသည္ေပ်ာက္ျခင္းမလွေပ်ာက္သြားခဲ့သည္ ေျပးၾကည့္မွဒီလူနဲ႔ဒီေခြးပဲ႐ွိေတာ့နီးစပ္ရာအကုန္လံုးကိုျဖဲသဲျပီး႐ွာသည္ ၊မေတြ႔။ ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕လံုးပတ္႐ွာသည္၊ မေတြ႔။
ၾကံရာမရသည့္အဆံုး ေခြးေပ်ာက္ေၾကာ္ညာရေတာ့သည္ ။ ေၾကာ္ညာပံုကလည္း သူမ်ားတကာလို ကိုယ့္ေခြးဓါတ္ပံုကို ကိုတင္ျပီးေၾကာ္ညာတာမဟုတ္ တင္စရာပံုကလည္းသူ႔တြင္မ႐ွိ ႏွစ္ေတြအမ်ားၾကီးအတူတူ႐ွိခဲ့ၾကပါလွ်က္ ဓါတ္ပံုေလးတစ္ပံုေတာင္႐ိုက္ဖို႔သတိမရခဲ့သည့္ သူ႔ကိုသူပဲအျပစ္တင္ေနမိသည္။
ထို႔ေၾကာင့္တတ္သေလာက္မွတ္သေလာက္ပန္းခ်ီအတတ္ပညာျဖင့္ ေပ်ာက္သြားသည့္သူ႔ေခြးပံုကို သူစိတ္ကူးပံုေဖၚျပီးေရးဆြဲရေတာ့သည္ ေရးဆြဲျပီး ေအာက္ဘက္နားတြင္“ေတြ႕ရင္ေျပာၾကပါ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ေက်းဇူးတံု႔ျပန္မည္” ဟူသည့္စာတန္းေရးထိုးလွ်က္ မိတၱဴပြားကာ ျမိဳ႕အႏွ႔ံလိုက္ကပ္လိုက္သည္။
မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္ေတာ့ ေစာင္အထပ္ထပ္ျခံဳျပီး သူအိပ္ယာဝင္ခဲ့သည္...။
………………..
ပထမေန႔
ေျခတစ္ဖက္မသန္သည့္တ႐ုတ္ၾကီးတစ္ေယာက္ ေခြးဘီလူးတစ္ေကာင္ကိုဆြဲလွ်က္သူ႔အိမ္သို႔ေပါက္ခ်လာသည္။
“ေဟာဒီမွာ ေပ်ာက္ေနတဲ့မီ္းေခြး...ကဲ..ဝကိုေက်းဇူးဆပ္ေပေလာ့”
သူသည္တ႐ုတ္ၾကီးဆြဲလာသည့္ေခြးကိုေစ့ေစ့ၾကည့္လွ်က္ ေခါင္းကိုေျဖးညင္းစြာယမ္းခါလိုက္သည္။
“မွားေနျပီေပါက္ေဖၚၾကီးရ....ဒါက်ေနာ့္ေခြးမဟုတ္ဘူး”
“ဟင္…မီးေၾကာ္ျငာထားလဲ့ပံုထဲကအီတိုင္းပဲကို... စီစီခ်ာခ်ာဆိပါဦးကြ”
“ေသခ်ာပါတယ္ခင္ဗ်... က်ေနာ့္ေခြးက ေခြးဘီလူးမဟုတ္ပါဘူး ေနာက္ျပီး.. က်ေနာ့္ေခြးက ခုေပါက္ေဖၚၾကီးယူလာတဲ့ေခြးထက္အမ်ားၾကီး႐ုပ္ဆိုးပါေသးတယ္”
“ေၾသာ္…စုတ္ခ..စုတ္ခ...ဝ ခဲလီသမွ်သဲရီက်ျပီ... အီေဝးၾကီးကေတြ႔ျပီးဆြဲလာရတာ...မီဟုတ္ေတာ့လည္းဘီတတ္ႏိုင္မလဲေလ”
တ႐ုတ္ၾကီး..စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ေခြးကိုဆြဲျပီးထြက္ခြါသြားခဲ့သည္။
……………….
ဒုတိယေန႔
အရပ္အလြန္ပုသည့္ကုလားမၾကီးတစ္ေယာက္သည္ အရပ္အလြန္မပုသည့္ကုလားမဟုတ္သည့္လူတစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ သူ႔အိမ္သို႔ေပါက္ခ်လာသည္။
“ေပ်ာက္ေသာသူ႐ွာရင္ေတြ႔တဲ့ နာေလ.. ဒီေကာင့္ကိုေလ... မနည္းေခၚလာရတာ လမ္းတကာမွာေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ရပ္ေနတာေတြ႔လို႔ေလ...ကဲနာ့ကိုေက်းဇူးဆပ္ေပေတာ့”
“ဘယ္မွာလဲဗ် ဘာကိုေခၚလာတာလဲ ဘာမွမေတြ႔ပါလား”
“အာ…ဒီကန္ကေလး...ဒုကၡပါပဲ နင္ေၾကာ္ညာထားတဲ့ပံုထဲကလူေလ...ကိုယ့္လူေတာင္ကိုမမွတ္မိဘူးလား”
ေခၚလာသည့္ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္လူကိုလက္ညႇိဳးထိုးျပကာေျပာခ်လိုက္သည့္ထိုကုလားမ၏စကား
ေၾကာင့္ သူအၾကီးအက်ယ္အအံ့အားသင့္သြားရေလသည္။
“က်… က်ေနာ္ေၾကာ္ညာတာ လူေပ်ာက္မဟုတ္ဘူးဗ်...ေခြးေပ်ာက္...ေခြးေပ်ာက္ ဘယ္လိုလုပ္လူျဖစ္ေနရတာတုန္း”
“ဟမ္…ဟုတ္လား...နင့္ေၾကာ္ညာပံုကိုနင္ျပန္ၾကည့္လိုက္ဦးဒါဆို နာေလ…တယ္မေျပာခ်င္ဘူး ကန္ကေလး”
ကုလားမၾကီးသည္စိတ္သိပ္မႏွံ႔သည့္ပံုေပါက္ေနသည့္ထိုလူ၏လက္အားဆြဲလွ်က္စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးျဖင့္ထြက္ခြါသြားေတာ့သည္။
သူလည္းသူေၾကာ္ညာထားသည့္ပံုကိုအေသအခ်ာျပန္ၾကည့္ရသည္ ဟုတ္သားပဲ..ေစာေစာကလူနဲ႔ေတာင္တူေနေသးေတာ့..။
သင္ထားသည့္ပန္းခ်ီပညာကဘယ္ေလာက္ေပါက္ေျမာက္သလဲဆို ေခြးပံုဆြဲတာ လူပံုသြားေပါက္ေနသည္။
အသစ္ထပ္ဆြဲရသည္ မိတၱဴထပ္ပြားရသည္ ၊ ျမိဳ႕အႏွံ႔ကပ္ထားတာေတြျပန္ခြါျပီး အသစ္ျပန္ကပ္ရသည္။
…………….
တတိယေန႔
အ႐ူးဂိုက္ဖမ္းထားတာလား..တကယ္ပဲ႐ူးေနတာလား သိပ္မေသခ်ာသည့္ အဝတ္အထည္စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ႏွင့္ ညႇင္းသိုးသိုးလူၾကီးတစ္ေယာက္ သူ႔အိမ္သို႔ေပါက္ခ်လာသည္။
ပခံုးထိဝဲက်ေနသည့္စုတ္ဖြားဖြားဆံပင္ႏွင့္ အလြန္စုတ္သည့္လြယ္အိတ္ၾကီးတစ္လံုးကိုလည္းလြယ္ထားေသးသည္။
သူ႔ေ႐ွ႕တြင္ရပ္ကာ သူ႔အား႐ူတည္တည္ၾကည့္လွ်က္မွ...
“မင္းငါ့နာမည္သိလား”
“ဗ်ာ….မသိဘူးခင္ဗ်”
“ေအး..ငါလည္းမင္းနာမည္မသိဘူး ဒီေတာ့ဒီလိုလုပ္... မင္းနာမည္ကိုေျပာရင္ ငါ့နာမည္လည္းေျပာမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့..ႏိုက္ထရစ္ေနရာက ငါ ေဇယ်ာေသာ္..အဲ..ေယာင္ကုန္ျပီ ဘာလဲ…ခင္ဗ်ားက acidရဲ့ ပရိတ္သတ္လား”
“acidပရိတ္သတ္လည္းမဟုတ္ဘူး အင္ဒရင္းပရိတ္သတ္လည္းမဟုတ္ဘူး လိုရင္းသာေျပာပါေလ”
“ဟုတ္… က်ေနာ့္နာမည္က “ေတာက္တီးေတာက္တဲ့”ပါ”
“ေဟ…ဟုတ္လား…လွလိုက္တဲ့နာမည္ေလး.. မင္းအေမမို႕ေပးတတ္တယ္ ငါ့နာမည္က “ေခ်ာက္ခ်ီးေခ်ာက္ခ်က္”ပါ နာမည္လွတာလည္းမေျပာနဲ႔ေလ ငါကေျမေလွ်ာက္ဝိဇၨာကိုးကြ”
“ဟုတ္လား…ေတြ႔ရတာဝမ္းသာတယ္ ေျမေလွ်ာက္ဝိဇၨာဆိုလို႔စာေတြမွာပဲဖတ္ဖူးတာ ”
“ေအးပါ အခုငါလာတာက မင္းအတြက္အေရးၾကီးကိစၥေျပာစရာ႐ွိလို႔ကြ... အျဖစ္ကဒီလို မဟာျမိဳင္ကဆရာသခင္ၾကီးေတြရဲ့ အမိန္႔အရ မေကာင္းသူဖယ္ ေကာင္းသူကယ္ဖို႔မင္းတို႔ေနတဲ့လူ႔႐ြာကိုငါလာခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့ကြာ ငါကဝိဇၨာမျဖစ္ခင္ကနည္းနည္းအပ်င္းၾကီးတယ္ ဝိဇၨာလည္းျဖစ္ေရာ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ပိုျပီးေတာ့ကိုပ်င္းေတာ့တာပဲ ဝိဇၨာတန္ခိုးကိုအသံုးခ်ျပီး ေျမေၾကာေတြကို႐ံႈ႕ ႐ံႈ႕ျပီးေတာ့လမ္းေလွ်ာက္တာေလ တစ္နာရီေလွ်ာက္ရမယ့္ခရီးကို ငါကပ်င္းေတာ့ ေျခလွမ္းသံုးလွမ္းနဲ႔ေရာက္ေအာင္ကို႐ံႈ႕ပစ္တာ... အဲလိုေျမအ႐ံႈ႕ေကာင္းလို႔ပဲ ဒီျပႆနာတက္လာတာေဟ့”
“ဟုတ္ကဲ့ ေျပာပါခင္ဗ် နားေထာင္ေနပါတယ္”
“ေအး…တေန႔ေတာ့ကြာ ခ်မ္းသာဖို႕ကံ႐ွိေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို မစဖို႔ဆရာသခင္ေတြက ငါ့ကိုလႊတ္လိုက္တယ္ ဒါေပမယ့္သူေနတဲ့ေနရာကိုသြားရမွာက မိုင္တစ္ရာေက်ာ္တယ္ကြ အဲဒါနဲ႔ ျမန္ျမန္ေရာက္ေအာင္ ငါလည္းေျမေၾကာေတြကို တန္ခိုးသံုးျပီး႐ံႈ႕လိုက္တာေပါ့ကြာ … မိုင္တစ္ရာကိုေျခဆယ္လွမ္းနဲ႔ပဲေရာက္ေအာင္လွမ္းလိုက္တယ္ေလ ေျခဆယ္လွမ္းလွမ္းျပီးလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေနရာမွားေနတယ္ကြ ခေနာ္နီခေနာ္နဲ႔တဲအိမ္အစုတ္ကိုေရာက္ရမွာ ခုဟာက နန္းေတာ္တမွ်လွပခမ္းနားတဲ့ အိမ္တစ္အိမ္ေ႐ွ႕ကိုတန္းျပီးေရာက္ေနတာကိုးကြ”
“ဟုတ္ကဲ့….စိတ္ဝင္စားစရာပဲ”
“ေအး….ငါလည္းၾကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့အိမ္ၾကီးရဲ့အျပင္အဆင္ကိုေငးတုန္း႐ွိေသး ေနာက္ကေနလူတစ္အုပ္က ငါ့ကို ေသနတ္နဲ႔ တဖုန္းဖုန္း တဒိုင္းဒိုင္းျမည္ေအာင္ဝိုင္းပစ္ပါေရာလား ဟ႐ို႕”
“ေၾကာက္စရာၾကီးပါပဲလားဗ်ာ သူတို႔ကခင္ဗ်ားနဲ႔ရန္ျငိဳး႐ွိဖူးလို႔လား”
“ဘယ္ကလာ သိေတာင္မသိပါဘူးဆို... ေနာက္က်မွသိရတာက ငါ့ကိုအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔မွားျပီးပစ္လိုက္တာတဲ့ ေကာင္းေရာ ဝိဇၨာမို႔လို႔မေသတာေပါ့ကြာ... အဲ..အဲ…က်န္ေသးတယ္ သူတို႔ပစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ အဲဒီလူစုေတြၾကားထဲကိုငါၾကည့္လိုက္ေတာ့...လား....လား.... ဘာေတြ႔လဲသိလား”
“ဘယ္သိမွာတုန္းဗ် ဘာေတြ႔လို႔လဲ”
“ေအး…မင္းရဲ့ေပ်ာက္ေနတဲ့ေခြးေလ လူလည္ေခါင္မွာ ဘုရင္ထိုင္ ထိုင္ေနပါေရာလားကြ”
“ဗ်ာ………မ..မ ျဖစ္ႏိုင္ဘူးထင္တယ္”
သူအလြန္အံ့ၾသသြားခဲ့သည္ ဘယ့္ႏွယ့္သူ႔ေခြးက လူေတြၾကားမွာဘုရင္ထလုပ္ေနပါလိမ့္
“ေအး….ဝိဇၨာဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွမမွားဘူးကြ မင္းမယံုရင္မင္းဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္ မင္းေခြးက႐ူးေနတာဆိုရင္ေတာ့ တစ္မြန္းတည့္ေလာက္ပဲေကာင္းစားမွာေပါ့ ခက္တာကမင္းေခြးကေပါေနတာ ေပါေနတဲ့ေခြးဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေကာင္းစားမလဲဆိုတာ ငါ့ဝိဇၨာဥာဏ္နဲ႔ေတာင္မသိျမင္ႏိုင္ဘူးကြ အဲ…ေနာက္ျပီးသတင္းထပ္ၾကားတာ႐ွိေသးတယ္ မင္းကသူ႔ကိုေခြးေပ်ာက္ေၾကာ္ညာတယ္ သူကမင္းကို လူဝရမ္းျပန္ေၾကာ္ညာေနျပီေဟ့....ဆုေငြက ေကာင္းမွေကာင္းဆိုပဲ....ျမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာေလွ်ာက္ကပ္ထားတဲ့မင္းရဲ့စာေတြကသူ႔ကိုအၾကီးအက်ယ္ သိကၡာက်ေစတယ္ဆိုပဲ ကဲ…လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာ မင္းဘာသာမင္းစဥ္းစားေတာ့ ငါေတာ့႐ွမ္ဘဲလားျပန္ျပီ တာ့တာ”
ဝိဇၨာဆိုသူလူထူးလူဆန္းၾကီးသည္ ႐ွည္လ်ားေထြျပားစြာသူ႔အားေျပာဆိုျပီးေနာက္ လာရာလမ္းအတိုင္းလွည့္ျပန္သြားေတာ့သည္။
“ေျမေၾကာမ႐ံူ႕ေတာ့ဘူးလားဗ်”
“႐ႈံေတာ့ဘူးေဟ့ ဒီတခါတြက္ကိန္းထပ္မွားရင္ ေသနတ္မဟုတ္ဘူး ေလာင္ခ်ာနဲ႔ထုခံေနဦးမယ္ ဟားဟားဟား”
ဝိဇၨာၾကီးျမင္ကြင္းမွေပ်ာက္သြားေတာ့ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာကိုသူအလွ်င္အျမန္စီစဥ္ရသည္။
“ငါ့အိမ္ကထြက္သြားတုန္းကေတာ့ ေခြးပါပဲ ခုမွဘုရင္ထျဖစ္ေနတာေတာ့ငါလည္းမတတ္ႏိုင္ဘူး အင္း..ဘုရင္ျဖစ္ေတာ့လည္းေၾကာက္ရေသးတာပ”
ျမိဳ႕ထဲသို႔အေျပးအလႊားျပန္သြားျပီး သူကပ္ခဲ့သည့္ သူ႔လက္ရာေခြးပံုႏွင့္စာ႐ြက္အားလံုး၏ေအာက္က “ေတြ႔ရင္ေျပာၾကပါ ေက်းဇူးတံု႔ျပန္မည္”ဆိုတာၾကီးကိုဖ်က္ျပီး စာတန္းအသစ္ျပန္အစားထိုးေရးသည္။
အားလံုးျပီးေသာ္ အိမ္ကပစၥည္းမ်ားကို တပိုင္တႏိုင္ထုပ္ပိုးျပီး တျပည္တ႐ြာသို႔ သူထြက္ခြါသြားေလေတာ့သတည္း...။
ေရးခဲ့သည့္စာမွာေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။
“……ေမာင္မင္းၾကီးသား... သက္ေတာ္ရာေက်ာ္႐ွည္ပါေစ....”
ေမာင္မင္းၾကီးသား သက္ေတာ္ရာေက်ာ္႐ွည္ပါေစ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
19 comments:
တစ္ တစ္ တစ္ ၿပီးမွဖတ္မယ္။ အရင္ယူလိုက္တယ္။ နံပါတ္တစ္ နာတြ ပါးလံုး အဟဲ
ဘာလို႔ ေခြးက ျပန္၀ရမ္းထုတ္တာလဲ၊ လူကေရာဘာလို႔ ေၾကာက္ပီးေျပးပါလိမ့္၊ စဥ္းစားသြားတယ္၊ ဒီစာက နဲနဲျမင့္သလိုပဲ သိပ္လိုက္မမွီဘူး၊ ပိန္းတယ္
ႀကံႀကီးစည္ရာ ေတြးလည္းေတြးတတ္တယ္။ ရယ္ရတယ္။ တရုတ္သိုင္းကား ဂိုဏ္းလည္းပါေသးတယ္။ အ့ဲလိုမရယ္ရတာၾကာေပါ့။
ခင္မင္ေလးစား အားက်လွ်က္
ညီမေလး ပါးလံုး
ကိုသားႀကီးေရ... သိုင္းပဲ၀င္က်င့္ခ်င္လာသလိုလိုပဲ..ဟိဟိ
ဖတ္လို ့ေကာင္းပ...
ဆက္ေရးပါဦး....
ကိုၾကီး
ဟုတ္ပ့ ေခြးကဘာလို႔ျပန္၀ရမ္းထုတ္ရတာလဲ????????
ခင္တဲ့
ျမဴးေလး
အင္းးး နဲနဲ ေလး စဥ္းစားရပါတယ္ နဲနဲ ျမင္႔သလုိပဲေနာ္ အင္းးး စဥ္းစားျပီးရင္ ဟုတ္သလား ဒီလိုမ်ိဳးေလး ဆုိတာ လာေျပာမယ္ အခုေတာ႔ ဘုိင္
စာေလးဖတ္ၿပီး ၿပံဳးမိတယ္။ စာေလးက ေကာငး္လိုက္တာ။ ဆရာတာရာမင္းေ၀တို ့ မင္းခိုက္စိုးစန္တို ့ စာေတြ မ်ားမ်ားဖတ္တယ္ ထင္တယ္....
တယ္ဆုိးပါလား။
ညီေလးေရ လာေရာက္ခံစားသြားတယ္
ကိုရီနို
အၾကမ္းဖ်င္းေတာ့ နားလည္တယ္...။ၾကိဳက္တယ္။
အဲ့ ဒါဆို...ေခြး က ဘုရင္ ျဖစ္ေနတဲ့ သေဘာေပါ့ ေနာ္.... း)
ကုိသားၾကီး ေရးထားတာ လာဖတ္သြားၿပီး။ သိသလုိလုိေတာ့ ရွိတယ္ မေသခ်ာဘူး။ ဒီလုိေရးထားတဲ့ စာမ်ိဳးလည္း သေဘာက်တယ္။
ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ
ခင္မင္ၿခင္းႏွင့္
တလႏြန္
ေခြးရူးေကာင္းစားတမြန္းတည့္ ေခြေပါေကာင္းစား ႏွစ္ဘယ္ႏွဆယ္လဲဗ်
ဟင္းးးးးးးးးးးးးးးးးးး
ေရးထားေကာင္းေပမယ့္ ေခြးဘုရင္လုပ္ေနတဲ့ တုိင္းျပည္ကလူေတြကိုေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူး...။
ဟိုက္ .. ငါေမြးတဲ့ေမ်ာက္ င့ါျပန္ေျခာက္ ။။
ုခုေတာ့ ေနာက္တမ်ိဳး တိုးရေတာ့မယ္ ။
ငါေမြးတဲ ့ေခြး ငါ့ျပန္ ဒုကၡေပး ... လို့ ။
ေနပါဦး အဲဒီ ေနရာ က လူေတြကလည္း ဘာလို ့
အေျခအျမစ္ မရွိတဲ့ ဒီေခြးရူးကို ေျမွာက္စား ေနၾကပါ လိမ့္ ေနာ္ ။
ဒီေခြး ကံေကာင္းတာလား ။ ဒီလူေတြ ညံ ့တာလား
နွစ္မ်ိဳးစလံုး ျဖစ္ဖို ့မ်ားတယ္..
အကိုေရ
ေရးထားတဲ႔ အကိုကေတာ္ပါတယ္။ထိထိမိမိေရးႏိုင္တယ္။ ညီမေလးကပိန္းေနတာ၊ ၃ ေခါက္ေၿမာက္မွ ဘာဆိုလိုလဲနားလည္ေတာ႔တယ္အကိုေရ။
မွန္လိုက္တာအကိုေရ တခါတေလတခ်ိဳ႔လူေတြကေခြးရူးမွန္းမသိ
ဘုရင္မွန္းမသိ စြတ္ေလးစားေနတယ္။ အမွားအမွန္ကိုေသခ်ာမခြဲႏုိင္ဘဲ
သူမ်ားေယာင္တိုင္းလုိက္ေယာင္ေနတယ္။ဟင္းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး
ဒီမိုးဒီေရဒီဘုရင္နဲ႔......ေတြးမိ ရင္ေမာ မိပါ၏
အဲဒီေခြးက ေခြးရွုးလည္း မဟုတ္၊ ေခြးေကာင္းလည္း မဟုတ္၊ ရွုးခ်င္ေယာငိ ေဆာင္ေနတဲ့ ေခြး )))))))
“……ေမာင္မင္းၾကီးသား... သက္ေတာ္ရာေက်ာ္႐ွည္ပါေစ....”
ဒီလိုေျပာခ်င္စရာပင္။
ခင္တဲ့
ဂ်ာမုန္းဒန္
ကိုသားႀကီးေရ..
ဒီပို႕စ္ေလး မိုက္တယ္ ... ဆိုလိုရင္းကို သေဘာေပါက္လိုက္တယ္ ... အင္းးးးးးးးးးး.....
ဒါေပမဲ့ ........................
ကိုသားၾကီးေရမိုက္တယ္
Post a Comment