ငယ္ငယ္တုန္းက စားခဲ့တယ္(တဂ္)

သားၾကီးဆိုသူ၏အမွာ........

ခုတစ္ေလာက်ေနာ္စာေတြမေရးႏိုင္ျဖစ္ေနပါတယ္ ဘီယာလည္းေကာင္းေကာင္းမေသာက္ႏိုင္ျဖစ္ေနပါတယ္ ။ စာမေရးႏိုင္တာက ကမၻာပ်က္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့သတင္းၾကားျပီး လူက ထိုင္ရမလို ထရမလိုျဖစ္ေနလို႔ပါ (မ်က္လံုးထဲျမင္သာထင္သာေအာင္ေျပာရရင္ အေနအထားက ကုန္းကုန္းကြကြၾကီးပါ) ။
ဘီယာမေသာက္ႏိုင္တာကေတာ့ ႐ွင္းပါတယ္၊ ဖြတ္ကလိဒဂၤါးမထြက္လို႔ပါ။
ေျပာသာေျပာရတာပါ ကမၻာၾကီးတစ္ကယ္ပ်က္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္ က်ေနာ့္လိုအနာဂတ္တိတိပပ မ႐ွိတဲ့ေကာင္အဖို႔ လြမ္းေလာက္စရာေတာ့မ႐ွိပါဘူး ၊

ဒါေပမယ့္ ၂၀၁၀ခုႏွစ္မွာ တရားအမွ်တဆံုးေသာေ႐ြးေကာက္ပြဲၾကီးလုပ္ျပီး ျပည္သူ႔ေမတၱာေတာ္ကိုခံယူမယ့္ ဘဘၾကီးနဲ႔ေနာက္လိုက္တစ္စုအတြက္ေတာ့ တယ္လည္းဟန္လွမယ္မထင္ဘူး။
မဲ၉၉.၉၉ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ႏိုင္လာျပီးမွ ကမၻာၾကီးက ေကာက္ကာငင္ကာပ်က္သြားရင္ သူတို႔မွာ ႏိုင္ငံကိုအစိုးရဖို႔မေျပာနဲ႔ ၊သူတို႔ဖင္ေတာင္သူတို႔စိုးလို႔ရေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး ေတြးၾကည့္႐ံုနဲ႔ပဲ ပိုးစိုးပက္စက္ၾကီးကိုေၾကကြဲပစ္ဖို႔ေကာင္းေနပါျပီ။

က်ေနာ္ကေလးဘဝတုန္းကလည္း ၾကယ္နီၾကီးတစ္လံုးကမၻာၾကီးကို ဝင္တိုက္ေတာ့မယ္ဆိုျပီး ဟိုးေလးတစ္ေက်ာ္ျဖစ္ဖူးပါတယ္၊ အဲဒီသတင္းလည္းၾကားေရာ က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းေတြဘယ္လိုျဖစ္ကုန္လဲေတာ့က်ေနာ္မသိဘူး၊ က်ေနာ္ကေတာ့အိမ္ကိုအျမန္ျပန္ေျပးျပီး အိမ္ေနာက္ေဖးက ေတာင္းအစုတ္ထဲမွာ ေကာက္႐ိုးေတြနဲ႔အမွည့္ခံထားတဲ့သရက္သီးအစိမ္းႏွစ္လံုးကို အကုန္စားပစ္လိုက္ပါတယ္။ ပထမေတာ့ မွည့္ေအာင္ေစာင့္ျပီးမွစားမလို႔ဖြက္ထားတာပါ ၊ ဒါေပမယ့္ ၾကယ္နီၾကီးက ဘယ္အခ်ိန္လာျပီး ကမၻာကိုဖ်က္မလဲမသိဘူးေလ

“မစားလိုက္ရေလျခင္း”ဆိုျပီးေနာင္တမရခ်င္လို႔ၾကိဳျပီးစားလိုက္တာပါ။ ပါးစပ္ကသာစားေနရတာ မ်က္လံုးက ေကာင္းကင္ကိုလည္း ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္လုပ္ေနရေသးတယ္ မလြတ္ႏိုင္မွန္းသိတာေတာင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ၾကယ္နီၾကီးက်လာရင္ ေ႐ွာင္ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္ အဲဒီတုန္းက ေ႐ွာင္လင္သိုင္းကားလည္းၾကည့္ေနက်ဆိုေတာ့ေလ ဒါေပမယ့္တစ္ကယ့္တစ္ကယ္မွာေတာ့ၾကယ္နီၾကီးလည္းေရာက္မလာပါဘူး၊ ကမၻာၾကီးလည္းမပ်က္ပါဘူး ပ်က္သြားတာက က်ေနာ့္ဝမ္းပါ၊ ဝမ္းေလွ်ာျပီးေက်ာင္းႏွစ္ရက္မတက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ။

မဟာဆန္tagေၾကြးကိုမဆပ္ႏိုင္တာၾကာေတာ့မ်က္ႏွာပူရပါတယ္ မႏွင္းtagေၾကြးလည္း႐ွိပါေသးတယ္။
ကိုယ္တိုင္စာမေရးႏိုင္ေသးေတာ့ ရဲရင့္ေသြး ဆိုတဲ့(က်ေနာ့္အေခၚ“ရဲရင့္ေပါ”ေပါ့ေလ)သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုအကူအညီေတာင္းရပါတယ္။ သူ႔ခမ်ာ မအားမလပ္တဲ့ၾကားကၾကိဳးစားျပီးေရးေပး႐ွာပါတယ္ သူမအားဘူးဆိုတာက onlineမွာတက္ျပီးဖြံေၾကာင္ရတာရယ္ အျပင္မွာပတ္ျပီးဖြံေၾကာင္ရတာရယ္နဲ႔ လက္မလည္ဘူးျဖစ္ေနလို႔ပါ။

တစ္ေန႔က်ရင္“ကြ်ႏ္ုပ္၏ဖြံအ႐ႈပ္ေတာ္ပံု”ဆိုျပီး က်မ္းတစ္ေစာင္ ေပတစ္တဖြဲ႔ေရးသားလိမ့္ဦးမယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္ အဲဒီအခ်ိန္က်သူ႔စာအုပ္ထြက္လာရင္ က်ေနာ့္ဘေလာ့ကေနအခမဲ့ေၾကညာေပးဦးမွာပါ ဘာပဲေျပာေျပာဒီသူငယ္ခ်င္းကေတာ္ေတာ္အားကိုးရတဲ့သူငယ္ခ်င္းပါ လိုအပ္ရင္ က်ေနာ္နဲ႔ခြါျပဲခဲ့ၾကကုန္ေသာ ခ်စ္သဲေလးေတြရဲ့ျပႆနာကိုလည္း သူဝင္ျပီး႐ွင္းေပးတတ္ပါေသးတယ္။

ဥပမာ “ကိုသားၾကီးဘယ္ေရာက္ေနလဲဟင္” လို႔လြမ္းလြမ္းဆြတ္ဆြတ္ေမးလာတဲ့ေကာင္မေလးေတြကို
“သားၾကီးေသျပီေဟ့”ဆိုျပီးအသံျပတ္ၾကီးနဲ႔ ျပန္ေျဖေပးတတ္တာမ်ိဳးပါ ေျပာပါတယ္ေတာ္ေတာ္အားကိုးရပါတယ္ဆို။
အစ္မ မဟာဆန္ခင္ဗ်ား သူငယ္ခ်င္းေရးေပးတဲ့postေလးနဲ႔ပဲ အစ္မရဲ့tagေၾကြးကိုဆပ္လိုက္ပါရေစခင္ဗ်ာ
က်ေနာ္ကေတာ့ခုတစ္ေလာတစ္ကယ္ပဲ ထိုင္ရမလို ထရမလိုျဖစ္ေနလို႔ စာမေရးႏိုင္ပါေသးေၾကာင္းခင္ဗ်ာ..။
………………………..

ရဲရင့္ေသြး(ခ)ရဲရင့္ေပါဆိုသူ၏စာ.........

ျမန္မာ့႐ိုးရာအစားအစာေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ေရးရမယ္ဆိုရင္ေတာ့အမ်ားၾကီးေပါ့ခင္ဗ်ာ
ကိုယ္ေတြ႔ၾကံဳျပီးကိုယ္တိုင္ခ်က္စားခဲ့တာေလးေတြေျပာျပမယ္ဗ်ာ။ျမိဳ႕သားေတြစားတဲ့ျမိဳ႕စာေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ က်ဳပ္ကေတာသားဆိုေတာ့ က်ဳပ္တို႔ေတာသူေတာင္သားေတြစားေနက် အစားအစာေလးေတြေပါ့..

က်ဳပ္တို႔႐ြာေလးကအရမ္းသာယာတယ္ဗ် ႐ြာထိပ္မွာေရကန္ၾကီးနဲ႔ ေစတီေလးနဲ႔အရမ္းကိုၾကည္ႏူးဖို႔ေကာင္းတယ္။ ကန္ေဘာင္ပတ္ပတ္လည္မွာကထန္းပင္ေတြ၊ သရက္ပင္ေတြ၊စကားဝါပင္ေတြနဲ႔ဗ်။ကန္ေဘာင္ေပၚကၾကည့္လိုက္ရင္ ပဲခူး႐ိုးမေတာင္တန္းၾကီးကိုလွမ္းျမင္ေနရတယ္ေလ၊ ပဲခူး႐ိုးမေတာင္တန္းၾကီးျမဴေတြဆိုင္းေနတာကိုျမင္ရရင္ လြမ္းသလိုလို ေဆြးသလိုလိုျဖစ္ရေအာင္ကို ႐ႈခင္းေတြကဖမ္းစားေနတယ္။

က်ဳပ္တို႔ဆီမွာ တစ္ႏွစ္ေပါ့ဗ်ာ မိုးတြင္းမွာမိုးေတြအရမ္း႐ြာေတာ့ ဧရာဝတီျမစ္ေရကအရမ္းၾကီးတာေပါ့။ ေရကအရမ္းၾကမ္းေတာ့“ကြမ္းသီးတပင္ဆည္ေျမာင္း”လည္းမခံႏိုင္ေတာ့ ဆည္က်ိဳးပါေလေရာ။ ၾကီးလိုက္တဲ့ေရမ်ား လူေတြလည္းေသ၊ အိမ္ေတြလည္းေမ်ာေပါ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္တို႔႐ြာပတ္ပတ္လည္မွာဆိုေရေတြေဖြးေနတာပဲဗ်ိဳ႕၊ ေပါလိုက္တဲ့ငါးဆိုတာေတာ့ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့ဗ်ိဳ႕၊ က်ဳပ္ကျမိဳ႕ေက်ာင္းတက္ေနတာဆိုေတာ့ ႐ြာကိုေတာ္ေတာ္ၾကာမွတစ္ေခါက္ေရာက္ျဖစ္တယ္။

က်ဳပ္တို႔လယ္ေတြက႐ြာနဲ႔အရမ္းအလွမ္းေဝးေတာ့ လယ္ထဲမွာပဲအိမ္ေဆာက္ထားရတယ္၊လယ္တဲၾကီးေပါ့ဗ်ာ
အဲဒါေရေတြအရမ္းၾကီးေတာ့ အေဖကလယ္တဲေစာင့္ဖို႔လွမ္းေခၚတာနဲ႔႐ြာကိုေရာက္လာရတာေပါ့။ လယ္တဲမွာကပစၥည္းေတြကမ်ားေတာ့မသယ္ႏိုင္ဘူးေလ၊ လူခိုးမွာစိုးေတာ့သြားေစာင့္ေပးရတာေပါ့ဗ်ာ။
အဲဒါနဲ႔က်ဳပ္လည္းေရာက္ေရာ ေလွတစ္စီးနဲ႔ စားနပ္ရိကၡာအျပည့္နဲ႔ ညီဝမ္းကြဲတစ္ေယာက္နဲ႔ လယ္တဲေစာင့္ဖို႔သြားပါေလေရာ၊ ေရဒီယိုတစ္လံုးကလည္းပါေသးတယ္ဗ် “ေလွကေလးကိုေလွာ္မည္ ေဘးမသမ္းဘဲေအးခ်မ္းေတာ့သည္”ဆိုတဲ့သီခ်င္းေလးလိုပဲဗ်ိဳ႕ ၊

ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ ေလွေလးေလွာ္ျပီးသြားၾကတာလယ္တဲကိုေရာက္ပါေလေရာ၊ ေရကအတက္ၾကမ္းေတာ့ က်ဳပ္တို႔အိပ္မယ့္အဆင့္နဲ႔ေရကထိလုမတတ္ပဲဗ်ိဳ႕၊ေရာက္တာနဲ႔ေရဒီယိုေလးဖြင့္္ တေရးတေမာအိပ္ေတာ့တာပဲ၊ေရစီးသံေလးေတြက လူကိုေခ်ာ့သိပ္ေနသလိုပဲ၊အိပ္လို႔ကေကာင္းမွေကာင္းပဲ။


ညေနေစာင္းေတာ့ ႐ြာက ငါးဖမ္းၾကမယ့္တံငါသမားေတြေရာက္လာၾကပါေလေရာ သူတို႔ကက်ဳပ္တို႔တဲနဲ႔မနီးမေဝးမွာငါးဖမ္းေနၾကတာေလ။ သူတို႔လုပ္စရာ႐ွိတာေတြလုပ္ၾက၊ျပင္ဆင္ၾကေပါ့ဗ်ာ
က်ဳပ္လည္းအိပ္ယာႏိုးတာနဲ႔ညစာစားဖို႔ထမင္းတစ္အိုးတည္လိုက္တယ္၊ ျပီးေတာ့ေလွတစ္စီးနဲ႔ဟင္း႐ြက္ခူးထြက္ေတာ့တာပဲ။ ေပါလိုက္တဲ့ကန္စြန္း႐ြက္မ်ား

ျမိဳ႕မွာဆိုကန္စြန္းတစ္စည္းဆိုေစ်းၾကီးသေလာက္ က်ဳပ္တို႔႐ြာမွာေပါလိုက္တဲ့ကန္စြန္း၊ေရေပၚမွာအညြႇန္႔နီနီရဲရဲေလးေတြျဖာေနတာပဲ၊က်ဳပ္လည္းကန္စြန္း
တစ္ေပြ႕ေလာက္ခူးျပီးျပန္လာေတာ့ တံငါသည္ေတြကသူတို႔လုပ္ငန္းျပီးလို႔က်ဳပ္တို႔တဲမွာအနားယူေနၾကျပီဗ်ိဳ႕၊သူတို႔ငါးဖမ္းပံုဖမ္းနည္းကေတာ့
အမ်ားၾကီးဗ် ငါးမွ်ားတန္းခ်တဲ့နည္းရယ္၊ ပိုက္ခ်တဲ့နည္းရယ္ေပါ့ဗ်ာ၊ ေနာက္ၾကံဳမွငါးဖမ္းပံုဖမ္းနည္းေတြေျပာျပမယ္ဗ်ိဳ႕။

လယ္တဲေရာက္တာနဲ႔ညီငယ္တည္ထားတဲ့ေရေႏြးၾကမ္းနဲ႔ထန္းလွ်က္နဲ႔ျမည္းျပီးေတာ့အလႅာပ သလႅာပေတြေျပာၾကတာေပါ့ဗ်ာ၊ တံငါသည္ေတြကလည္းတစ္႐ြာတည္းေနၾကသူေတြဆိုေတာ့ အားလံုးရင္းရင္းႏွီးႏွီးေျပာၾကဆိုၾက ရယ္ေမာၾကေပါ့ဗ်ာ။ ေရဒီယိုက“တိမ္တမာန္”သီခ်င္းေလးကလည္းပ်ံ႕လႊင့္လို႔ေပါ့။

အဲဒါနဲ႔တစ္ေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ ညစာခ်က္ဖို႔ငါးသြားျဖဳတ္ၾကတာ၊ ေပါလိုက္တဲ့ငါးေတြဗ်ာ ပိုက္မွာတစ္သီၾကီးပဲ။ ငါးဖယ္ေအာင္းၾကီးေတြ လက္ငါးလံုးေလာက္ၾကီးေတြ ငါးဖားမလို႔လည္းေခၚတယ္ဗ်
ငါးဖယ္ေအာင္းလို႔လည္းေခၚတယ္။ အဆီေတြကလည္းဆူျဖိဳးေနတာပဲ၊အ႐ွင္ေတြဆိုေတာ့လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ပါပဲ၊ က်ဳပ္တို႔လည္းတစ္နပ္စာေလာက္ျဖဳတ္ယူျပီးေတာ့ျပန္လာၾကတယ္။

တဲေရာက္တာနဲ႔ငါးဖယ္ေအာင္းၾကီးေတြကိုဗိုက္ခြဲ ေရစင္ေအာင္ေဆးျပီးေတာ့ေရစစ္ထားလိုက္တယ္ ျပီးေတာ့င႐ုပ္သီးစိမ္းရယ္၊ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ နီ၊ ဂ်င္းေရာေထာင္း ၊မန္က်ည္းသီးမွည့္ကိုေရစိမ္ထားလိုက္တယ္။
ဒယ္အိုးထဲကိုဆီနည္းနည္းထည္႔၊နႏြင္းမႈန္႔ေလးနည္းနည္းထည့္ျပီးေတာ့ ခုနကင႐ုပ္သီး ၾကက္သြန္ေထာင္းတာေလးထည့္ င႐ုပ္သီးၾကက္သြန္ေလးႏြမ္းေတာ့၊ပုဇြန္ငပိေလးနည္းနည္းထည့္၊ျငဳပ္သီးအေရာင္တင္မႈန္႔ေလးနည္းနည္း
ထည့္၊ခဏေနေတာ့င႐ုပ္သီးၾကက္သြန္ေလးေတြႏြမ္းျပီဆိုရင္ ေရစစ္ထားတဲ့ငါးဖယ္ေအာင္းၾကီးေတြထည့္
ေမႊျပီးေတာ့အဖံုးအုပ္ထားရတယ္။

ငါးမိနစ္ေလာၾကာေတာ့ ခုနကေရစိမ္ထားတဲ့ မန္က်ည္းမွည့္ေရေလးကိုစစ္ျပီးေတာ့ထည့္၊ ေရေလးပါနည္းနည္းထည့္ျပီးရင္ေမႊျပီးေတာ့ အဖံုးျပန္အုပ္ထားရတယ္ ခ်က္နည္းကႏွစ္မ်ိဳး႐ွိတယ္ဗ်၊ က်ဳပ္တို႔အရပ္အေခၚကေတာ့“ေသာက္ဆမ္းဖက္”ရယ္
“လိပ္မ်က္ရည္”ရယ္ဗ်။ ေသာက္ဆမ္းဖက္ကေတာ့ ေသာက္လို႔လဲရ၊ ဆမ္းစားလို႔လည္းရတယ္၊ လိပ္မ်က္ရည္ကေတာ့ဆီက်န္ေရက်န္ေလးေပါ့ဗ်ာ၊ လူကမ်ားေတာ့ ေသာက္ဆမ္းဖက္ေလးပဲခ်က္လိုက္တယ္
ငါးေတြႏႈးေလာက္ျပီဆိုေတာ့မွ အခ်ိဳမႈန္႔နဲ႔ဆားသင့္ေတာ္႐ံုေလးထည့္ျပီးေတာ့၊ “ေတာပင္စိမ္း”လို႔ေခၚသဗ်၊

က်ဳပ္တို႔ဆီမွာေပါက္တဲ့ပင္စိမ္းအ႐ိုင္းေတြေပါ့၊ ေမႊးမွေမႊးပဲ၊ အဲဒီေတာပင္စိမ္းေလးေတြခူးျပီးေတာ့ထည့္ျပီး
အုပ္ထားလိုက္တယ္၊ အသင့္စားလို႔ရျပီေပါ့ဗ်ာ။ ငပိခ်က္ကေတာ့က်ဳပ္တို႔ေတာသားေတြအတြက္ေတာ့
ပင္တိုင္အစားအစာေပါ့။ ငပိေလးကလည္းေမႊးေနတာပဲ၊ကိုယ္တိုင္လုပ္တဲ့ငါးငပိေပါ့ဗ်ာ။ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊နီေလး
ကိုမီးဖုတ္ျပီးေတာ့ေထာင္း ျငဳပ္သီးစိမ္းေလးကိုေရနည္းနည္းနဲ႔ျပဳတ္ ေရခမ္းျပီဆိုဆီနည္းနည္းထည့္ေလွာ္၊

ျပီးရင္ေထာင္း၊ငပိအေဖ်ာ္ေပါ့ဗ်ာ၊ ျပီးရင္ငပိရည္ကိုခုနကျငဳပ္သီးစိမ္းရယ္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊နီေထာင္းရယ္ထည့္ေမႊ၊ ငါးဖယ္ေအာင္းအသားေလးေတြႏြင္ျပီးေတာ့ထည့္၊အခ်ိဳမႈန္႔ေလးထည့္၊ ရျပီေပါ့ဗ်ာ။ တို႔စရာကေတာ့ ခုနက ကန္စြန္း႐ြက္ေတြကိုထည့္ျပဳတ္၊ မန္က်ည္းမွည့္ေလးနည္းနည္းပါထည့္ျပီးျပဳတ္ရတယ္၊ ကန္စြန္း႐ြက္ေတြႏြမ္းျပီဆိုရင္ရျပီ၊ အသင့္စားလို႔ရျပီေပါ့ဗ်ာ။

အားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္ျပီဆိုေတာ့ စားဖို႔ျပင္ၾက ဆင္ၾကေတာ့တာပဲ၊ဟင္းနံ႔ေတြကလည္းတဲထဲမွာၾကိဳင္လႈိင္ေနေတာ့ဗိုက္ကလည္းဆာေပါ့၊ အားလံုးဝိုင္းထိုင္ျပီးေတာ့ ခုနက ငါးဖယ္ေအာင္း“ေသာက္ဆမ္းဖက္”ရယ္၊ ငပိရည္တို႔စရာနဲ႔ေလြးလိုက္ၾကတာေခါင္းေတာင္မေဖၚႏိုင္ၾကဘူးဗ်ိဳ႕၊ငါးဖယ္ေအာင္းၾကီးေတြက လတ္ဆတ္ေတာ့ခ်ိဳဆိမ့္ေနတာပဲ၊ င႐ုပ္သီးစိမ္းကလည္းစပ္မွစပ္၊ ခ်ဥ္ငံစပ္ေလးေပါ့ဗ်ာ။ ငပိရည္နဲ႔တို႔စရာ
ေလးကလည္းေကာင္းမွေကာင္း၊ စားလိုက္ၾကတာ ထမင္းတစ္အိုးလည္းေျပာင္ပါေလေရာလား။
ေကာင္းခ်က္ကေတာ့ ေထာင္းခ်က္ထားတဲ့အတိုင္းပါပဲ။

ေနာက္ၾကံဳရင္ ေတာင္းဆိုတဲ့သူေတြ႐ွိရင္ေတာ့ က်ဳပ္တို႔ေတာသူေတာင္သားေတြရဲ့လူေနမႈအေၾကာင္းေတြ၊
ငါးဖမ္းပံုဖမ္းနည္းေတြ အမ်ားၾကီးေပါ့ဗ်ာ၊ေရးခ်င္ပါေသးတယ္၊ ေတာသူေတာင္သားေတြရဲ့ဘဝဟာ
အင္မတန္မွ႐ိုးသားျဖဴစင္ၾကပါတယ္၊ သူတို႔မွာဟန္ေဆာင္မႈဆိုတာမ႐ွိေအာင္႐ိုးသားၾကပါတယ္
ခင္ဖို႔လည္းေကာင္းၾကပါတယ္ဗ်ာ။

ေနာင္လမ္းၾကံဳရင္ေတာ့က်ဳပ္တို႔႐ြာေလးကိုအလည္လာဖို႔ဖိတ္ေခၚပါတယ္ဗ်ာ...
အားလံုးပဲေပ်ာ္႐ႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစဗ်ာ။ ။

ရဲရင့္ေသြး(ခ)ရဲရင့္ေပါ(ေခတၱ မေလးေ႐ွာ) ဟီး ဟီး ဟီး