ေ႐ႊသုႏၵရီ

♪….ေျခလက္…ေခါင္း ခါး.. စည္းဝါးနရီ…ပိုင္ႏိုင္ေလသည္...မိုးမလင္းမွီ...ေ႐ႊသုႏၵရီေရ... ကၾကိဳးေပ်ာက္မွာ..စိုးမိသည္.... ♬♫♪

ေစာေစာစီးစီးသီခ်င္းသံေၾကာင့္သူလန္႔ႏိုးသြားခဲ့သည္။ ခ်က္ျခင္းေတာ့မထျဖစ္ေသး ၊ အိပ္ယာထက္တြင္ဆက္လက္မွိန္းေနရင္းသီခ်င္းသံကိုသူအသာအယာနားစြင့္ေနလိုက္သည္။

♬…..ပရိတ္သတ္လက္ခုပ္သံၾကား....ယစ္မူးလြန္မွားမွျဖင့္.....ထိန္းမႏိုင္..သိမ္းမႏိုင္...
ယိမ္းယိုင္မလားကြယ္....ေမာင္ေတြးမခ်ိပါသည္...... ♫♪

တစ္ဖက္ခန္းကာရာအိုေကစပီကာေဘာက္မွထြက္လာေသာအသံသည္ကိုထူး၏အသံမွန္းသူတန္းသိပါသည္ ကိုထူးသည္ သီခ်င္းကိုအသံအက်အန၊ အျဖတ္အေတာက္၊ အဆြဲအငင္ ေသေသခ်ာခ်ာျဖင့္သီဆိုႏိုင္သူေတာ့မဟုတ္ပါ။ အသံကလည္းအသံဝါၾကီးျဖစ္သည္(အသံနီ႐ွိသလားမသိပါ)
သီခ်င္းလည္းဆိုေလ့႐ွိသူေတာ့မဟုတ္ပါ ၊ ကိုထူးဘဝတစ္ခုလံုးတြင္အစမွအဆံုးထိမွတ္မိသည့္သီခ်င္းသည္ အေရအတြက္အားျဖင့္လက္ဆယ္ေခ်ာင္းပင္ျပည့္လိမ့္မည္ဟုသူမထင္... ယခုေ႐ႊသုႏၵရီအပုဒ္အပါအဝင္ေပါ့

ေ႐ႊသုႏၵရီသီခ်င္းကိုလည္းခုရက္ပိုင္းေလာက္မွဖြင့္ၾကည့္လိုက္ ျပန္ဆိုလိုက္လုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ဒီသီခ်င္းကိုမွေကာက္ကာငင္ကာၾကိဳက္ရလြမ္းရသည့္အေၾကာင္းရင္းလည္း႐ွိခဲ့ေလသည္။
ျမားနတ္ေမာင္သည္ အလြန္လက္သရမ္းသူသာျဖစ္ေပမည္ အပူမ႐ွာခ်င္သူ(အေအးကိုလည္းမ႐ွာေလာက္သူ)လူပ်ိဳၾကီးကိုထူး၏ရင္ဘတ္ကိုမွမ်က္ႏွာလႊဲကာ ခဲျဖင့္မပစ္ပဲ ျမားျဖင့္ပစ္ခဲ့ေလသည္။
……………………
မိုးေပၚကနတ္သမီးေလးလို႐ုတ္ျခည္းသူတို႔ဆီေရာက္ခ်လာေသာထိုေကာင္မေလးကို “ေ႐ႊသုႏၵရီ”ဟုသူတို႔အမည္တပ္လိုက္ၾကသည္၊ ေကာင္မေလး၏လက္ထဲတြင္“ေ႐ႊသုႏၵရီ”
သီခ်င္းအေခြပါလာသည္ကိုအစြဲျပဳ၍ျဖစ္သည္။လက္ထဲတြင္သီခ်င္းပါလာခဲ့ေသာ္လည္း ရင္ဘတ္ထဲတြင္သီခ်င္းပါမလာခဲ့ေသာ သူမသည္သီခ်င္းဆိုျခင္းအမႈကိုေတာ့လံုးဝ ဝါသနာမပါပါေလ။ထိုအေခြကိုလည္းတစ္စံုတစ္ေယာက္က လက္ေဆာင္ေပးလိုက္ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္ ဘာပဲေျပာေျပာ ထိုသီခ်င္းကိုသူတို႔ခ်စ္သလို ထိုေကာင္မေလးကိုလည္းသူတို႔အားလံုးခ်စ္ၾကေလသည္။

“ၾကိဳက္တဲ့ေကာင္Qခ်င္သေလာက္Q၊ ရန္ေတာ့မျဖစ္ေၾကး ေနာက္ျပီးတစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ျငိသြားရင္ က်န္တဲ့လူေတြအကုန္ေနာက္ဆုတ္ေပး”

သူတို႔အားလံုးၾကားကတိုးတိုးတိတ္တိတ္ဥပေဒျဖစ္သည္။ထိုဥပေဒကိုထုတ္ျပန္သူမွာကိုထူးျဖစ္သည္။
ထိုဥပေဒကိုအားလံုးလိုက္နာၾကေလသည္ မလိုက္နာတာကသူတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္သည္ ။
“ဒီဥပေဒထဲမွာက်ေနာ့္ကိုထည့္မတြက္ပါနဲ႔ က်ေနာ္လိုက္နာစရာအေၾကာင္းမ႐ွိသလို ေဖာက္ဖ်က္ဖို႔လည္းအေၾကာင္းမ႐ွိဘူး ႐ွင္း႐ွင္းေျပာမယ္ဗ်ာ... စိတ္ကိုမဝင္စားဘူး”
သူကပဲေျပာရေသး ဆိုသည့္အၾကည့္ျဖင့္တခ်ိဳ႕ကသူ႔ကိုၾကည့္သြားၾကသည္ တခ်ိဳ႕ကလည္းျပိဳင္ဘက္တစ္ေယာက္အလိုလိုေလွ်ာ့ေနေလသျဖင့္ဝမ္းသာသြားၾကသည္။
“မင္းကေတာ့အလာၾကီးပဲ”ဟုကိုထူးကသူ႔အားရယ္က်ဲက်ဲျဖင့္ျပန္ေျပာေလသည္။
“က်ေနာ္ကအလႅာဟ္ၾကီးမဟုတ္ဘူး ဗုဒၶဘာသာဗ်”
သူကကိုထူးအားအရယ္မက်ဲတက်ဲျဖင့္ျပန္ေျပာေလသည္။


သူသည္တခါတခါေနရင္းထိုင္ရင္းအသားလြတ္စိတ္ၾကီးဝင္ေနသူသာျဖစ္သည္
The antsသီခ်င္းထဲက“တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့တစ္ဆယ္ အိမ္ေပါက္ေစ့ေလွ်ာက္လို႔လည္ လူမေလးေခြးမခန္႔တယ္ အသံခ်ဲ႕စက္သိပ္ၾကိဳက္တယ္”ဟူသည့္စာသားသည္ သူ႔ကိုေစာင္းျပီးဖြဲ႔ဆိုထားျခင္းေတာ့မဟုတ္ေလာက္၊ ဒဲ့ျပီးဖြဲ႔ဆိုထားျခင္းသာျဖစ္ေလာက္သည္။
သူသည္အလုပ္ဟုတ္တိပတ္တိမ႐ွိ ဘဝက ပတ္ခ်ာယမ္းေနေသာ္လည္း သူ႔ကိုေပးထားသည့္ အလြန္စုတ္ျပီး ျခင္လည္းအလြန္ေပါေသာ ၊ဂ်ပိုးလည္းအလြန္ကိုက္ေသာ ေနရာထိုင္ခင္းက်ဥ္းက်ဥ္းကေလးတစ္ခုတြင္ ဘုရင္လိုေနျပီး ဘုရင္လိုအိပ္သူျဖစ္သည္ သန္လ်က္ရယ္၊ ေမာင္းမမိႆံရယ္မပါတာပဲကြာျခားသည္။

တေန႔တေန႔သူ႔အေတြး သူ႔စိတ္ကူးတို႔သည္ သူ႔ထက္အရပ္ျမင့္ၾကေလသည္။
ငပိေၾကာ္ႏွင့္ထမင္းျဖဴခ်ည္းစားရသည့္ရက္မ်ိဳး႐ွိခဲ့သည့္တိုင္ သူသည္ဟိတ္ၾကီးဟန္ၾကီးတခြဲသားႏွင့္အခန္းထဲတြင္အက်အနတင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္ကာ
မိန္႔မိန္႔ၾကီးစားတတ္ေနေလသည္။
……….
ေ႐ႊသုႏၵရီဘြဲ႕အမည္ခံေကာင္မေလးသည္ အေပၚကပဲၾကည့္ၾကည့္ ေအာက္ကပဲၾကည့္ၾကည့္ ေသလိုက္လို႔ရေအာင္လွသူေလးျဖစ္သည္။(ေ႐ွ႕ကၾကည့္လည္းယဥ္တယ္ ေနာက္ကၾကည့္လည္းယဥ္တယ္... အဲဒါကေ႐ွးေဟာင္းသီခ်င္းပါကြယ္)
စေတြ႔ကတည္းက ေကာင္မေလးသူ႔ကိုၾကည့္သည့္အၾကည့္ကတစ္မ်ိဳးၾကီးျဖစ္ေနမွန္းသူသိပါသည္။
စေတြ႔ကတည္းက ေကာင္မေလးကိုျပန္ၾကည့္သည့္သူ႔အၾကည့္ကလည္း ႏွစ္မ်ိဳးၾကီးျဖစ္မေနမွန္းေကာင္မေလးသိခ်င္သိပါမည္။

ျမန္မာျပကၡဒိန္တြင္သၾကန္အက်ေန႔ဟုတိတိက်က်ေရးျပထားေသာ ေသာေန႔လည္ခင္းတစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္။
လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၏ပါးစပ္မွသၾကၤန္ရနံ႔ႏွင့္အတူ အယ္လကိုေဟာရနံ႔ပါပူးေပါင္းထြက္လာသည့္ေန႔တေန႔တြင္ျဖစ္သည္။
ထို႔ထက္ပို၍ တိတိပပဆိုရေသာ္ သူသည္ သူတစ္ေယာက္တည္းမင္းမူေနသည့္အခန္းထဲက ေကာ္ေဇာခင္း ေခါင္းအံုး ေစာင္ အစ႐ွိသည့္ေနရာမ်ားတြင္ ေျခကုပ္ယူကာ ပုန္ကန္ျခားနားလွ်က္႐ွိေနသည့္ဂ်ပိုးမ်ားအား လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္းမက်န္ လက္သံေျပာင္ေျပာင္ျဖင့္လိုက္လံႏွိမ္နင္းလွ်က္႐ွိေသာေန႔တစ္ေန႔တြင္ျဖစ္သည္။

ေ႐ႊသုႏၵရီအမည္႐ွိေကာင္မေလးသည္ ဆိုင္းမဆင့္ ဗံုမဆင့္ဘဲ စတီးခ်ိဳင့္တစ္လံုးသာဆင့္လွ်က္သူ႔အခန္းသို႔ ေရာက္ခ်လာသည္။ ျပီးေနာက္ အေမွာင္ေရာင္မ်ားမ်ားသူ႔အခန္းထဲက သီခ်င္းေလး တေအးေအးျဖင့္ ဂ်ပိုးေတြကိုလိုက္ျပီးေသဒဏ္စီရင္ေနေသာသူ႔အားေတြ႔လိုက္ရာအလြန္အံ့ၾသသြားေလသည္။

“သၾကၤန္တြင္းၾကီး႐ွင့္ အသက္မသတ္ရဘူး”
“ဒါဆိုလည္း ဂ်ပိုးေတြကိုေျပာျပလိုက္ သၾကၤန္တြင္းၾကီး အေသြးမေသာက္ရဘူးလို႔”

လွည့္မၾကည့္ဘဲျပန္ေျပာလိုက္သည့္သူ႔စကားေၾကာင့္ေကာင္မေလးနည္းနည္းညစ္သြားပံုရသည္။
“သူတို႔ကလူမွ မဟုတ္တာ ဘယ္လိုေျပာလို႔ရမွာလဲ”
“သူတို႔လူမဟုတ္မွန္းသိလို႔ပဲ လူဟုတ္ေနတဲ့ငါကသေဘာထားၾကီးၾကီးနဲ႔ေစာင့္ပါေသးတယ္ သူတို႔စမကိုက္မခ်င္းငါက စမသတ္ဘူး”
“အယ္..ဒုကၡပဲ”
အေတာ္ေျပာရဆိုရခက္တဲ့ လူပဲ ဟုေကာင္မေလးေတြးမိသည္
ေ႐ႊသုႏၵရီသည္ ေခ်ာစုခင္လည္းမဟုတ္ေလသျဖင့္“ဘယ္လိုလူၾကီးလည္းေဟ့ ေတြးရသိပ္ခက္တာပဲ”လို႔ေတာ့မညည္းပါ။


“ငါေသေသာ္ ငါ့အႏုပညာေတြက်န္အံ့”ဟုေၾကြးေၾကာ္ေသာ ကဗ်ာဆရာလို “ငါေ႐ြ႕ေသာ္ ငါ့ဂ်ပိုးေတြက်န္အံ့”ဟုေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ပံုရေသာ အရင္ဒီအခန္းကိုေနသြားသူသည္ ေနာက္မွေရာက္လာသူသူ႔အတြက္ ဂ်ပိုးမ်ားအား ဗုန္းေဘာလေအာ ခ်န္ပစ္ခဲ့ေလသည္။
ညတစ္ညမွာသူ႔အတြက္ ၅နာရီတိတိအိပ္ခ်ိန္႐ွိတယ္ဆိုပါစို႔ ၊ ၅နာရီထဲက တစ္နာရီသည္ စေကၠာမအတတ္ပညာျဖင့္ ေျမလွ်ိဳးေနၾကသည့္ဂ်ပိုးမ်ားအားလိုက္လံႏွိမ္နင္းရသည့္နာရီျဖစ္သည္ လက္က်န္ေလးနာရီထဲက တစ္နာရီသည္ angel မဟုတ္ေသာ္လည္း အေတာင္ပံကိုယ္စီေတာ့ပါၾကသည့္ ျခင္မ်ားအားလိုက္လံသုတ္သင္ရသည့္နာရီျဖစ္သည္ လက္က်န္သံုးနာရီထဲကတစ္နာရီသည္ သူ႔ဘဝ၏အဆင္မေျပမႈမ်ားအား နဖူးေပၚလက္တင္ရင္း သက္ျပင္းၾကီးမ်ားအခါခါခ်လွ်က္ စဥ္းစားေတြးေတာေနရသည့္နာရီျဖစ္သည္ ထို႔ေၾကာင့္လက္က်န္ႏွစ္နာရီသာ သူ႔အတြက္အိပ္ခ်ိန္႐ွိေလသည္။

ဒီၾကားထဲဂေယာက္ဂယက္အိပ္မက္ေတြ ထပ္မက္ရသည့္ညမ်ိဳးဆို သူသည္အလြန္အိပ္ေရးပ်က္ရေတာ့၏။
ျခင္မ်ားကိုႏွိမ္နင္းရာ၌သူသည္ “မိုးပ်ံလက္ဝါး”သိုင္းျဖင့္ႏွိမ္နင္းျခင္းျဖစ္ျပီး ဂ်ပိုးမ်ားကိုေတာ့ “ေျမလွန္တုတ္ထိုး”သိုင္းကြက္ျဖင့္ဖယ္႐ွားရေလသည္။

“က်မကအျပင္မွာခ်ိဳင့္တစ္လံုးနဲ႔မိုးတိုးမတ္တတ္ၾကီး႐ွင့္ အထဲမေခၚေတာ့ဘူးလား”
ေကာင္မေလးစကားေၾကာင့္သူလည္းအခန္းဝသို႔တျဖည္းျဖည္းခ်င္းလွမ္းလာျပီး ေကာင္မေလးအားေျခဆံုးေခါင္းဆံုးၾကည့္ေလသည္။ ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးဆိုရာ၌ ဖိုးကာသီခ်င္းထဲကလို နဖူးကစ ေျခဖ်ားထိကိုဆိုလိုျခင္းမဟုတ္ပါ ဆံပင္ကစ ဖိနပ္ထိကို အားမနာလွ်ာမက်ိဳး စူးစူးရဲရဲၾကီးၾကည့္ပစ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ ျပီးေနာက္ သူ႔ႏႈတ္မွစကားသံတခ်ိဳ႕ေလးေလးပင္ပင္ၾကီးထြက္လာသည္...
“ဝင္ပါ ထိုင္ပါ ရပါတယ္ တခုေတာ့႐ွိတယ္ေနာ္ ငါ့အခန္းထဲဝင္ျပီးသြားလို႔ကေတာ့ မင္းအခန္းမင္းျပန္ေရာက္တာနဲ႔ အတြင္းခံကအစ စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ေဆးဖို႔သာျပင္”
“႐ွန္”
ၾကည့္ရတာ ႐ွင္ ဟုအသံထြက္ခ်င္ပံုရသည္ သို႕ေသာ္လည္းေကာင္မေလးမပီျပင္ေတာ့ပါ မ်က္ႏွာမွာရဲခနဲျဖစ္သြားသည္ ေက်ာကလည္းအလိုလိုစိမ့္လာသည္ ကိုယ့္ေ႐ွ႕တည့္တည့္ကထြက္လာတဲ့စကားတစ္ခြန္းကိုေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမွာ႐ွိေနတဲ့နားေတြကၾကားျပီး ပခံုးႏွစ္ဖက္အလယ္မွာ႐ွိတဲ့ဦးေခါင္းကအံ့ၾသထိတ္လန္႔သြားတာကို ကိုယ့္ေနာက္တည့္တည့္က “ေက်ာ”ဆိုတာၾကီးက ဝင္စိမ့္ေပးရျခင္းမွာဆိုင္ေကာဆိုင္ရဲ့လားေတာ့မသိပါ ။
ေစာ္ကားလိုက္ေလျခင္းဆိုျပီးေတာ့လည္း ေကာင္မေလးအေတြးေရာက္သြားရသည္။
တကယ္ေတာ့လည္းေကာင္မေလး သူ႔စကားကိုဆံုးေအာင္နားမေထာင္ရေသး၍သာျဖစ္သည္။

(ဆက္ရန္….ခုေလာေလာဆည္ေတာ့ အိပ္ရန္ zzzzZZZZ )